عشق چيست و چگونه ميتوان به عشقي پاك دست يافت؟

 1 - عشق يعني دوست داشتن افراط گونه كه جان به پاي محبوب ميبازد كه براي خود در برابر معشوق ارزشي نميشناسد، عشق از ماده عشق همان گياه زرد رنگي است كه گياه شناسان به آن ساس ميگويند و در نظر عرف همان گياهي زرد رنگي است كه به دور بوته بادمجان و گوجه ميپيچد و رنگ آنها را زرد ميكند و اندك اندك ميخشكاند، آن گونه كه عاشق رخسار زرد دارد. يك تكيه كوچك از اين ساس (جان مايه عشق) كافي است تا يك باغ را آلوده سازد، همان گونه كه يك اخگر عشق جان آدمي را به آتش خود ميسوزاند و... عاشق شدن نيازمند آتش معرفت است تا به محاسن محبوب آگاه شود، آن گاه خود را فدايي او ميسازد. آن كه به آتش عشق مبتلا شود، ديگر وجودي برايش نيست تا باقي بماند و همچنان عاشق باشد. آن چنان ساس اطراف گياه را فرا ميگيرد كه ديگر بادمجان و گوجه ديده نميشود تا آن جا كه جان گياه را ميگيرد. عشق اگر عشق باشد، اثري دارد كه بيان نموديم و عاشق در پايان فنا است. ديگر زندگي نيست و عاشق در شعله عشق ميسوزد و رنگ ميبازد و آنچه در پايان ميماند، اثر عشق است.
اما در مكتب عاشقان سخن از گناه و كفر نيست؛ سخن از قرب و بُعد، رضايت و غضب معشوق است. گناه و عقوبت در وادي تكليف معنا پيدا ميكند و اين جا عشقورزي براي عاشق يك تكليف نيست كه اگر انجام نگيرد، عذاب و حرمت در پي داشته باشد، بلكه چارهاي جز عشق ورزي و بدون آن عاشق بودن معنا ندارد. مراحل آغازين عشق كشش است. تا كشش نباشد، كوشش نيست و اين مهم با صمت (سكوت) عزلت (گوشه نشيني) و سهر (شب بيداري) به كف آيد. پر واضح است كه با باز شدن پاي كشش، زندگي سراسر نشاط و وجد و حال است. به تعبير ديگر به زبان خودتان طراوت و شادابي است و خستگي جايي ندارد. در اين صورت زندگي خود به خود معنا و مفهوم پيدا ميكند.

آنچه تاكنون به صورت گزارش تقديم شد، نگاه به موضوع از زاويه و نگاه شما بود، ولي چون در پايان نامهي شما قلم رنگ ديگري به خود گرفته است و از دوران كودكي و... سخن گفتهايد و از گذشته خويش ناراحت و ناخشنود هستيد (گويا) بايد از دريچه ديگري به موضوع نگاه كرد، و آن نگاه روان شناسانه و ارائه خدمات مشاورهاي است. اما اطلاعات ارائه شده از طرف شما براي انجام اين وظيفه و تقديم اين خدمت بسيار اندك است و براي تقديم نمودن خدمت كامل و كارآمد كافي نيست. فعلاً (تا مكاتبه بعدي كه اطلاعات بيشتري به ما برسد) عرضه ميداريم:
داشتن يك زندگي شيرين و عاري از گناه و همراه با لذت شروع بسيار ساده است. بسياري از انسانها زندگي شاد و با نشاطي را دارند، در حالي كه از امكانات زندگي بيبهرهاند. برعكس افراد زيادي به رغم بهرهمندي از امكانات و سلامت جسم، از زندگي شاد محرومند! علت اساسي اين پديده، شيوه نگاه و طرز تلقي از دنيا و زندگي دنيوي است. اگر قناعت را سرلوحه زندگي خود سازيم و در تمام انتظارات مادي و معنوي به دستمايه خود نگاه كنيم، نه به سرمايه ديگران و فقط درصدد بهره برداري از امكانات در دسترس باشيم و از خود انتظار پرواز نداشته باشيم و... زندگي راحت و آرام ميشود و شما به آرامش همراه با خرسندي ميرسيد. بنابراين:
1 - گذشته تيره و تار را مرور نكنيم و از آن عبرت بگيريم.
2 - يك نقطه تيره اندك را به تمام زندگي خود سرايت ندهيم و آن را در تمام زندگي حاكم نسازيم.
3 - به امتيارات و امكانات و استعدادهاي خود توجه داشته باشيم و آنها را ببينيم.
4 - درصدد بهره برداري از اندك سرمايه و امكانات خود باشيم.
5 - براي زندگي خود و فرزندان خويش برنامه بلند مدت و كوتاه مدت داشته باشيم و سرمايه و امكانات را در مسير آن برنامه به كار بگيريم.

6 - در صورت يك لغزش، گناه و رخداد يك حادثه ناگوار، بعد از درس آموختن، آن را رها كرده و حتي فراموش سازيم.
7 - به قضاوت ديگران فقط در حد يك پيشنهاد نگاه كنيم.
8 - از عملكرد ديگران فقط به ميزان عبرت (نه سرزنش و نه پيروي) متأثر شويم.
9 - نگاه به آينده داشته باشيم؛ آيندهاي روشن، اميدبخش و تحرك آفرين.
10 - سرزنش خود و بستگان خويش را كنار بگذاريم و خود را نه كم تر از آنچه هستيم و نه بيشتر از آنچه هستيم ببينيم.
بدون ترديد هماي سعادت هم آغوش شما خواهد بود. در اين شك نداشته باشيد پس تا آن زمان كه به صورت خاص و معين مشكلي خود را بگوييد و اطلاعات لازم را در اختيار گذاريد  .