
كَرم خدا در حسابرسى
- تاریخ انتشار: 24 بهمن 1389
- تعداد بازدید: 746
اين روايت را مرحوم فيض، در جلد دوم كتاب «علم اليقين» نقل كرده است. به پروردگار مىفرمايند: اين پرونده بايد مختومه شود و صاحب آن را در جهنم بياندازيم. هيچ دستگيره نجاتى ندارد. خطاب مىرسد: با او صحبت كنيد، ببينيد با عالمى رفيق بوده است؟ عالم، يعنى عالم واجد شرايط، آن اهل حالها و نماز شب خوانها، آنهايى كه واقعاً خيرخواه مردم هستند و شمع وار مىسوزند تا زندگى دنيا و آخرت مردم را روشن كنند. «1» اى ملائكه! ببينيد او با عالِم رفيق بوده است؟ به خاطر همين رفاقت با عالم او را به جهنم نبريد. مىگويند: تو اهل كجايى؟ آيا با عالمى رفيق بودى؟ مىگويد: نه، به اينها فحش نيز مىداديم. پروردگار مىفرمايد: بپرسيد، در محلى كه خانه داشت، خانه عالمى نبوده كه به خاطر همسايگى، او را به جهنم نبريم؟ مىگويد: نه، اتفاقاً من به دنبال ملك و خانهاى بودم كه نزديك مسجد و حسينيه و اينها نباشد. خطاب مىرسد، بپرسيد: اسم او همنام عالمى هست؟ ابراهيم، اسماعيل، تقى، حسن، حسين؟ مىگويد: نه، اسم من نيز اسم بيگانه از اسلام است. خدا مىخواهد به بهانهاى او را به بهشت ببرد، ولى راه بسته است. مىگويد: فرشتگان من! ببينيد نسبت به بنده من، كار مثبتى كرده است؟ هزينه مالى، وقتى، فكرى؟ مىگويد: آرى، روزى كسى مىخواست وضو بگيرد تا نماز بخواند، آب نداشت، من آب خوردنم را به او دادم، وضو گرفت و نماز خواند. خطاب مىرسد: او را ببخشيد. حال ببينيد، شما كه عمر خود را در عبادت و كمك به خلق خدا هزينه كردهايد، با شما چه خواهند كرد؟ خرج خدمت به خلق، عيادت مريض، آزاد كردن زندانى، ساختن پل، مدرسه، رسيدگى به يتيم، ادا كردن قرض مستحق، تهيه جهيزيه، عبادت رب و خدمت به خلق، آن وقت چقدر طول مىكشد كه در قيامت شما را نگهدارند، تا به حساب شما را برسند و به بهشت ببرند؟ اين ديگر بستگى به كيفيت هزينه دارد. نهايت طول كشيدن آن، مانند رعد و برق ابر بهارى است. در روايت ديگرى پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمودند: زمان رسيدگى به پرونده شما، خيلى كه نگه دارند، از اندازه خواندن دو ركعت نماز واجب كمتر است. اين نيز براى شماست. پنج آيه ديگر نيز درباره درخواست عمر دوباره هست كه مجال بحث نمىباشد.
قدردانى نعمت دين
خدا چه نعمتهايى به شما داده است كه خود و پيغمبرش را به شما شناسانده است! دل شما را به خودش، پيغمبر و اهلبيت عليهم السلام، قرآن، نماز، عبادت و خدمت به خلق خود گره داده است، همان چيزى را مىگويم كه خودش در قرآن فرموده است: «طُوبَى لَهُمْ»
خوش به حال شما، خدا اين را مىگويد.
ز دام طبيعت پريدن خوش است گل از باغ لاهوت چيدن خوش است
مى عشق نوشيدن از دست دوست از آن باده جان پروريدن خوش است
نسيمى وزد گر ز باغ وصال چو گل جامه بر تن دريدن خوش است
همه شب به اميد صبح وصال چو نى ناله از دل كشيدن خوش است
از اين شهر و اين خانه تا كوى دوست چو آهوى وحشى دويدن خوش است
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته