آما آيه ديگر
« لِّلَّذِينَ أَحْسَنُواْ فِى هَـذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ وَ لَدَارُ الاْءَخِرَةِ خَيْرٌ وَ لَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِينَ »
براى كسانى كه خوب هستند، كسانى كه عمل و اخلاقشان خوب است، من «حُسنى» قرار دادم؛ همه چيز آنها را به خوبى مى كشم. از آن زمانى كه حركتش را رو به خوبى آغاز مى كند، من هم يك زن خوب، بچه خوب، مال حلال، رفيق و آشناى خوب قرار مى دهم.
اما حبيب من! بيا و آخرت اين ها را ببين، كه اصلاً با دنيايشان قابل مقايسه نيست، چون آخرتشان خيلى بهتر از دنيايشان است.
امام باقر عليه السلام مى فرمايد: در پايان اين آيه خدا دوباره به زندگى دنياى اين مردم تعبير « وَ لَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِينَ » فرموده است.
اين دنيا براى پرهيزكاران، مردم پاك و با تقوا است. عجب خانه عالىِ خوبى است. شيخ صدوق رحمه الله اين مطلب را از حضرت باقر عليه السلام در تفسير اين آيه مباركه نقل مى كند.
منبع : پایگاه عرفان
