تلاش همگانى براى اطلاع رسانى مسائل مهريه و طلاق

حالا كه پاى كلمه طلاق به ميان آمد، نظر پروردگار و پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و اهل‏بيت عليهم‏السلام را در رابطه با طلاق با دقت كامل عنايت كنيد.

اين نوشته‏ها را اى كاش به صورت تابلو در مى‏آوردند و در تمام دادگاه‏ها مى‏زدند. كاش قوه قضائيه يك دفترچه ده برگى درست مى‏كرد و اينها را چاپ مى‏كرد و در همه دادگسترى‏ها مى‏گذاشت، تا هر زن و مردى كه براى طلاق مراجعه مى‏كنند، اول اين دفترچه را به آنها مى‏داد كه بخوانند، بعد براى طلاق مراجعه كنند.

مسأله طلاق، مشترك بين مرد و زن است. گاهى مرد براى طلاق قدم جلو مى‏گذارد و گاهى هم زن و گاهى دو نفرى در مسأله طلاق و جدايى شركت و رضايت دارند.

البته يك سلسله مسائل فقهى داريم كه اگر براى مرد يا زن اتفاق بيافتد، آن عقد خود به خود باطل است، و طلاق لازم نيست.

يك مردى است كه توانايى جنسى ندارد، رفته و دخترى را عقد كرده و ثابت هم شده كه توانايى جنسى ندارد و نگفته، خود عقد به وسيله زن به هم زده مى‏شود.

يك مردى است كه بيمارى روانى دارد و نگفته است، عقد را به هم مى‏زنند. يك دختر خانمى است كه عيب دارد و نگفته بودند، عروسى به هم مى‏خورد، چون

تدليس ـ فريب كارى ـ كرده‏اند. يا آمده‏اند يك دخترى را نشان داده‏اند و يك دختر ديگر را برايش عقد كرده‏اند، اين هم مى‏تواند به هم بزند.

آن مواردى كه قهرا صيغه عقد به هم مى‏خورد آنها را كنار بگذاريد، خدا روى آنها حرفى ندارد، حرف خدا و پيغمبر و ائمه عليهم‏السلام با مرد و زنى است كه هر دو سالم هستند و بدون علت، فقط به خاطر اوقات تلخى، به خاطر اين كه جناب پولدار شده و ديگر خوشش نمى‏آيد با اين خانواده باشد، بخواهد طلاق بدهد.

آقا پنج بچه از اين خانم پيدا كرده است، و اين خانم بعد از پنج دفعه تا دم مردن رفتن، از ريخت افتاده است، آقا هم وضعش خوب شده است، ديگر از صورت و جمال همسر خود خوشش نمى‏آيد، دنبال يك خوش قيافه مى‏گردد و مى‏خواهد زنش را طلاق بدهد.

نظر خدا به اين طلاقى است كه مرد، زن ديگرى را ديده و زن شوهر دارد، و به او پيشنهاد كرده كه از شوهرت طلاق بگير، من تو را بگيرم و زن خودم را طلاق بدهم. اين طلاق را خدا دارد مى‏گويد.

زن غير از مرد خودش را ديده و به او گفته است: صبر كن! من اينقدر شوهرم را در فشار و مضيقه قرار مى‏دهم كه من را طلاق بدهد، تا بيايم به تو شوهر بكنم.

نظر به يك طلاقى است كه هيچ علت عقلى، منطقى، شرعى، خانوادگى، عرفى، اجتماعى، انسانى، عرشى و ملكوتى ندارد. فقط طلاق بر اساس هوس و شهوات است.

قاضيان دادگاه‏ها! زود در طلاق دخالت نكنيد كه گناه سنگينى است. زود زير بار طلاق نرويد كه گناه سختى است.