گناهان ظاهر و باطن

طبق آيات قرآن ، اهل تقوا به معرفت دينى آراسته هستند ، چون مواردى را كه بايد نسبت به آنها تقوا به خرج دهند ، از قرآن و فرهنگ اهل بيت عليهم السلام در حدّ خودشان شناخته اند ، وگرنه تقوا معنا نداشت . تقوا يعنى خود را از همه گناهان باطن و ظاهر ، يا به تعبير قرآن ؛ فحشا و منكر ، باز دارد .

 قرآن در تعبير ديگرى دارد ؛

  » وَذَرُواْ ظَهِرَ الْإِثْمِ وَبَاطِنَهُ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُواْ يَقْتَرِفُونَ«

  اثم يعنى گناه ظاهرى و باطنى .

 يا در تعبير ديگرى در سوره انعام مى فرمايد :

  » وَلَا تَقْرَبُواْ الْفَوَ حِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ «

  تعبير فحشا و منكر و گناهان آشكار و نهان است .