حرمت تجسس در امور ديگران

 اين مسأله در قرآن مطرح شده است كه بدون اذن صاحب خانه ها ، وارد خانه آنها نشويد . در سوره مباركه حجرات مؤكّداً تجسّس در خانه ، خلوت ، باطن و پرونده مردم را حرام اعلام كرده است .

 كسى را كه مى خواهند استخدام كنند ، حق ندارند از خلوت و گذشته او سؤال كنند كه آيا تو قبلاً نماز مى خواندى ؟ روزه مى گرفتى ؟ اهل گناه بودى ؟ اين سؤالات حرام است و كسى ملزم نيست كه به اين سؤالات جواب دهد .

 آبرو و اعتبار انسان خيلى مهم است . زن و شوهر حق ندارند در گذشته يكديگر تجسس كنند . مرد حق ندارد همسرش را وادار كند كه : گذشته ها گذشته است ، من نمى خواهم عكس العملى نشان بدهم ، دوست دارم گذشته ام را براى تو بگويم و تو براى من بگويى . اين حرام و معصيت است .

 هيچ انسانى حق ندارد حتى نزد عالم دين ، علماى ربانى و مراجع تقليد گناهان گذشته خودش را مطرح كند . اگر مى خواهد راه جبران را سؤال كند ، بايد به صورت غايبانه مطرح كند . بگويد : اگر كسى مثلاً پنج سال روزه اش را خورده باشد ، چه بايد بكند ؟ اما حق ندارد بگويد : من روزه خوارى مى كردم . اسرار پرونده خود را نبايد بيان كرد ، مگر براى شخص پروردگار . آن هم نه كنار مردم ، بلكه در خلوت .