اين سخنرانى امام براساس همين نگاه است . لازم بود اول شما عظمت اين نگاه اميرالمؤمنين عليه السلام به انسان را بيابيد و بعد اين سخنرانى حضرت را ببينيد كه با اين جمله شروع شده است :
» إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ أَنْزَلَ كِتَاباً هَادِياً بَيَّنَ فِيهِ الْخَيْرَ وَ الشَّرَّ فَخُذُوا نَهْجَ الْخَيْرِ تَهْتَدُوا وَ اصْدِفُوا عَنْ سَمْتِ الشَّرِّ تَقْصِدُوا «
»تعالى « يعنى خدايى كه در همه برنامه هاى مثبت و صفات جلال و جمال ، برتر است . كسى مانند او نيست . خداى برتر كه ديدگاهش به انسان ، ديدگاه مهر ، محبت ، رحمت ، كرامت ، تربيت و رشد دهندگى است كه بشر را شايسته و لايق ورود به رحمت جاويد و بهشت ابدى خود كند .
چنين خدايى ، با اين ديدگاه نسبت به انسان ، كتابى را نازل كرد كه اين كتاب هدايتگر ، چراغ و راهنما است . دليل راه است كه جاده را نشان مى دهد ، طرف و سمت حركت و پايان جاده را نيز نشان مى دهد كه همان رحمت و بهشت خدا است .
منبع : پایگاه عرفان