« لِلَّذِينَ اتَّقَوْاْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّـتٌ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَـرُ خَــلِدِينَ فِيهَا وَأَزْوَ جٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَ نٌ مِّنَ اللَّهِ »
براى كسانى كه در نزد خدا پاك شوند، همه درهاى بهشت باز مى شود.
پاكى ضامن دوام و بقا است:
« ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرْعُهَا فِى السَّمَآءِ »
شما الان حقيقت خودتان را نمى بينيد، من هم نمى بينم، پرده دنيا روى چشم ما است، و الا كنار برود، ما به صورت درخت پاك الهى نمودار مى شويم:
« تُؤْتِى أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ »
ميليون ها بچه شش ماهه مرده است، نه كسى اسمشان را مى داند و نه كسى كارى با آنها دارد. ولى مردم تا گره به كارشان مى افتد، مى گويند: مشكلى نيست، الان پيش خدا مى روى، مى گويى: الهى! به خون گلوى بچه شش ماهه. هيچ كس هم نمى تواند اين ها را جمع كند، اين فوت ها، خورشيد را خاموش نمى كند.
پاكى ماندگار است. شما در رحمت خدا ماندنى هستيد. لازم نيست اسم شما در دنيا بماند. خودتان در آغوش رحمت الهى مى مانيد، چون پاكى ماندگار است.
منبع : پایگاه عرفان
