حضرت زكريا عليه السلام پير شده بود و هشتاد سال بيشتر داشت. همسرش نيز پير بود، خود حضرت مى فرمايد:
« وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّى وَ اشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْبًا . . . وَ كَانَتِ امْرَأَتِى عَاقِرًا »
تمام استخوان هايم پوك شده و موى سياهى در سر ندارم. همسرم نيز پير و فرتوت و قد خميده شده است. اين ها را مى دانم، اما خدايا! فرزند پسرى به من بده تا:
« يَرِثُنِى وَ يَرِثُ مِنْ ءَالِ يَعْقُوبَ »
خطاب رسيد: آماده باش تا از تو پيرمرد هشتاد ساله و اين زن هفتاد و هشت ساله فرزندى به شما بدهم، اسم او را نيز خودم «يحيى» مى گذارم.
منبع : پایگاه عرفان
