به خصوص كه پروردگار عالم در قرآن وعده قطعى داده است: كسى كه در ايمانش بماند، من ماندنش را ثبوت دايمى مى كنم:
« يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِى الْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَ فِى الْأَخِرَةِ »
يعنى اگر مقدارى صبر كند و من ببينم كه به خاطر من، خود را گرفتار فتنه نكرد:
« اللَّهُ وَلِىُّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ »
من به يارى او مى شتابم. دست او را مى گيرم كه با كمك من زندگى كند.
اما فتنه مال و شكم تا آخر عمر هست. مى بيند در شهرى قرار گرفته است كه ميليارد ميليارد مى دزدند و درب دزدى به روى او نيز باز است، نه اين كه بسته باشد.
ممكن است من خيمه زندگى ام را بردارم و به منطقه دور دست مى برم و بعد به خدا بگويم: ببين من شهوتران، رشوه گير، دزد و اختلاس كننده نيستم، حقوق كسى را پايمال نمى كنم، مى گويد: اصلاً زمينه اين موارد وجود ندارد كه تو در آن بيافتى. آنجا كه هر لحظه كه دختران زيباى بدحجاب و فتنه گر گذر نمى كنند. آنجا بانك و تجارتى وجود ندارد كه جاى امتحان تو باشد، لذا عبادت و پاكى تو نيز در آنجا قيمتى ندارد.
اگر در شهر زندگى كنى و اين گوهر ايمان را نگهدارى، من به يارى تو مى شتابم. درها به روى تو باز باشد و نروى. دعوت ها همه متوجه تو باشد و قبول نكنى. اين پيروز در امتحان است.
من چند مورد از برخورد پروردگار با اين افراد را بيان كنم.
حتى شب بيست و يكم نيز، عرق خورى، قمار و زنا هست و تعطيل نيست. در باز است، دعوت نيز هميشه هست. نمى روى و نرفتى و نمى خواهى بروى. اين وقت عمر كه چند سالش با شهوت و شكم همراه است صبر كرده ايد و تمام شده است. از اين به بعد نيز صبر كنيد.
منبع : پایگاه عرفان
