امام حسین (ع) بر فراز عرش

در روايت است كه درعالم برزخ آن حضرت در سمت راست عرش الهى است ؛ از آنجا بر شهادتگاه خويش مى نگرد و بر آنچه در آنجا رخ مى دهد نظاره مى كند و اردوگاه خويش ، انبوه زائران ، شيفتگان و عاشقانش را، تماشا مى كند. آنان را با اسم و رسم و نام و عنوان و نام پدر و مادر و از نظر درجات و منزلتشان در بارگاه خدا، مى شناسد و بر محافل و مجالس سوگ خويش و شركت كنندگان و عزادارانش نظر مى افكند و خود، توسط پدرش ، براى آنان طلب بخشايش و آمرزش مى كند و مى فرمايد:
(هان اى سوگوار بر عاشورا! ... اگر مى دانستى كه خداوند براى تو چه نعمتهايى به عنوان پاداش آماده ساخته است ، بى ترديد شادمانى و سرورت از غم و اندوهت ، بيشترمى شد.)