سرماية اول: توحيد
قرآن مجيد براي بيان سرمايههای یادشده بيش از شش هزار آيه دارد؛ و براي شناساندن خدا و سرماية توحيد، دو هزار آيه نازل شده است.
روايات در باب شناخت توحيد نيز در كتب روايي، بسيار زياد است. اگر چند روايت را در باب توحيد و شناخت خدا بفهميم که خدا کيست و با او چگونه بايد معامله کرد و جايگاه خدا در قلب، چه جايگاهي بايد باشد؛ و توحيد پروردگار چگونه بايد از شرک خفي و جلي پاک باشد؛ آنگاه راه رسيدن به مقصد الاهي را طي خواهيم كرد.
توحید يعني آنکه من با بودن خدا، براي گره کار و مشکلاتم هيچ چيزي را کنار او به عنوان شريک قرار ندهم. اینکه با بودن خدا، به هیچ صاحب مقامي به عنوان حلّّال مشكلات تعظيم نكنم. توحيد خالص چنین است و قرآن بر آن اصرار دارد كه (مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ)؛ يعني توحيد را براي او خالص ميکنند به گونهای که هرچیز دیگری را جز پروردگار، ابزار دست او میدانند. اگر خلاف اين حالت در کسي باشد و توبه نکند، بنا به فرمایش قرآن مجید، پس از مرگ، گناه او قابل بخشایش نيست.
منبع : پایگاه عرفان