(تَتَجافى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ * فَلاتَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ)
حبيب من! بعضي از بندگان من سحرگاه خواب را رها مي‌کنند. به من دلگرم هستند و نسبت به قيامتشان بيم دارند. برمي‌خيزند. و يازده رکعت نماز مي‌خوانند. روز هم که از خانه بيرون مي‌آيند، بخيل نيستند:
(مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُون)
دست و دلباز هستند. براي همين يک عمل، چه چيزي قيامت به آن‌ها مي‌دهند. دنيا ظرفيت مزد خوبي‌ها را ندارد.
شما اگر به پروردگار بگوييد: من امشب هفت رکعت نماز واجب خواندم مزدم را نقد بده، پروردگار اگر پرده را کنار بزند و مزدت را نشان بدهد، مي‌بيني يک درياي بي‌كران مثل اين هفت رکعت نماز است. خداوند به تو مي‌فرمايد: اين دنيا مانند استکان است. من چگونه اين دريا را درون استکان بريزم و به تو بدهم. تو بايد به جهاني بیایی که آن جا ظرفيت پاداش تو را داشته باشد. چه چيزي به این‌ها مي‌دهند؟ مي‌فرمايد:
(فَلاتَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ)
به كسي از ملائکه، جن، انس و انبيا خبر ندادم که چه مي‌خواهم به این‌ها عنايت کنم.
انسان اگر با فرهنگ توحيد رشد کند و هدايت و کرامت پيدا کند؛ به بیان پيغمبر اكرم (ص) از اين آدم، اميد هر خيري را داشته باش و از او اميد هيچ شري را نداشته باش.
(وَ ما يَسْتَوِي الْأَعْمى وَ الْبَصِيرُ * وَ لَا الظُّلُماتُ وَ لَا النُّورُ * وَ لَا الظِّلُّ وَ لَا الْحَرُورُ * وَ ما يَسْتَوِي الْأَحْياءُ وَ لَا الْأَمْواتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ * إِنْ أَنْتَ إِلَّا نَذِير)
آيات قرآن مجيد سير زندگي اهل توحيد و اهل طاغوت را بيان مي‌کند.
منبع : پایگاه عرفان
