با توجّه به آیه 6 سوره مبارکه صف حضرت عیسی علیه‌السلام حلقه اتّصالی است که امّت موسی و کتاب او را به امّت پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله و کتاب او پیوند می‌دهد و خود را بشارت دهنده به آمدن پیامبری که نام او احمد است معرّفی می‌کند:
«وَمُبَشِّرَاً بِرَسُولٍ یأْتِی مِن بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ»[1].
و به پیامبری که بعد از من می‌آید و نامش «احمد» است، مژده می‌دهم.
گرچه در آیه فوق ذکری ازاین سخن به میان نیامده که این بشارت در متن کتاب آسمانی مسیح بوده یا نه، ولی آیات دیگر[2] قرآن گواه بر ذکر آن در خود انجیل است. در آیه 156 اعراف می‌خوانیم:
«الَّذِینَ یتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِی الْأُمِّی الَّذِی یجِدُونَهُ مَکتُوباً عِندَهُمْ فِی التَّورَاةِ وَالاْءِنْجِیلِ».
همان کسانی که از این رسول و پیامبر «ناخوانده درس» که او را نزدخود [با همه نشانه‌ها و اوصافش] در تورات وانجیل نگاشته می‌یابند، پیروی می‌کنند.
در کتاب‌هایی که امروز در دست یهود و نصاری به نام تورات و انجیل وجود دارد نیز با وجود این که تحریف شده و کتاب‌های نازل شده بر موسی و عیسی نیست ولی باز هم تعبیرات فراوانی که بشارت به ظهور بزرگی که نشانه‌های آن جز بر اسلام و آورنده آن تطبیق نمی‌کند دیده می‌شود.
علاوه بر پیش گویی‌ها در متن سریانی اناجیل که از اصل یونانی گرفته شده «پارقلیطا» آمده و در متن یونانی «پیرکلتوس» آمده که از نظر فرهنگ یونانی به معنی «شخص مورد ستایش» است معادل «محمّد و احمد».
در حدیثی آمده که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله وارد معبد یهودی‌ها شدند، آن‌ها از ورود پیامبر ناخشنود بودند پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: ای جمعیت یهود! دوازده نفر از خودتان را به من نشان دهید که گواهی بر وحدانیت خدا و نبوت محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله بدهند تا خداوند غضبش را از تمام یهودیان جهان برگیرد.
آن‌ها ساکت شدند و احدی پاسخ نگفت، پیامبر اسلام سه بار این مطلب را تکرار کرد و در هر سه بار همه سکوت کردند سپس فرمود: شما از بیان حق ابا کردید ولی به خدا سوگند «حاشر» و «عاقب» (القابی که در توراة برای پیامبر آمده بود) منم خواه ایمان بیاورید یا تکذیبم کنید.
سپس پیامبر بازگشت امّا هنوز قدم بیرون نگذاشته بود که مردی پشت سر او آمد و گفت: ای محمّد! بایست سپس رو به جمعیت یهود کرد و وقتی از آن‌ها اعتراف گرفت که آگاه‌ترین فرد نسبت به کتاب آسمانی آن‌هاست به آن‌ها گفت: من خدا را گواه می‌گیرم که او همان پیامبری است که در تورات و انجیل آمده است. یهود هنگامی که چنین دیدند گفتند! تو دروغ می‌گویی و کلمات زشت و بدی به او نثار کردند.
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: شما دروغ می‌گویید، انکار شما بعد از اقرارتان هرگز پذیرفته نخواهد شد[3]. این مرد کسی جز عبداللّه بن سلام نبود.
[1] صف 61 : 6 .
[2] تفسیر المیزان : 19/2530 .
[3] مسند ، احمد : 6/25 .
