ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 98

نادانيم، تو را نافرمانی كردم، و تو شايسته اين نبودی كه من اين گونه با تو معامله كنم.

ای خدای من! آيا حضرتت به كسی كه تو را بخواند، رحم می كند، تا در خواندن تو اصرار ورزد، يا كسی كه به درگاهت گريه و زاری كند می آمرزی تا در گريه شتاب كند، يا گذشت می كنی از كسی كه از باب فروتنی، صورت به خاك درگاهت سايد؟ يا كسی كه از باب توكّل و اعتماد، از تهی دستی خودش به تو شكايت كند، بی نياز می سازی؟

ای خدای من! كسی را كه جز تو عطا كننده ای نمی يابد، نااميد مكن و كسی را كه از تو به احدی غير تو بی نياز نمی شود، خوار و بی يار رها مكن.

خدای من! بر محمّد و آلش درود فرست، در حالی كه به تو روی آورده ام، از من روی مگردان و اكنون كه به تو رغبت كرده ام، مرا از لطف و رحمتت محروم مكن. اينك كه در برابرت قرار گرفته ام، دست ردّ به سينه ام مزن، و با من برخورد تلخ و بد نداشته باش؛ تويی كه وجود مقدّست را به رحمت وصف كرده ای، بر محمّد و آلش درود فرست، و به من رحم كن، و تويی كه خود را خطابخش ناميده ای؛ بنابراين مرا ببخش ای خدای من! جريان اشكم را به خاطر ترسی كه از تو دارم، و لرزيدن دلم را محض خشيتی كه نسبت به عظمت تو دارم، و حركت و تكان اعضايم را در برابر بيمی كه از تو دارم مشاهده می كنی.

همه اينها محصول شرمساری من از حضرت توست؛ آنهم به خاطر اعمال زشتی كه از من سرزده؛ به همين سبب صدايم از اين كه به درگاهت به زاری بلند شود، خاموش شده و زبانم از راز و نياز با تو باز مانده.

ای خدای من! تو را سپاس، چه بسيار عيوبی كه بر من پوشاندی، و مرا رسوا نكردی، و چه بسيار گناهی كه مستور داشتی، و به آنم مشهور نساختی، و چه بسيار خيانت و نيرنگ و امور هوسناكی كه مرتكب شدم، ولی پرده آنها را به