ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 99

خاطر حفظ آبرويم ندريدی، و حلقه عار و ننگ آنها را به گردنم نياويختی، و زشتی هايم را نزد همسايگانی كه به دنبال عيوب من هستند، و حسودانی كه نعمت هايت را نزد من می بينند، آشكار نكردی. سپس اين همه الطاف و عناياتت نسبت به من، مرا از گرايش به بدی هايی كه از من سراغ داری بازداشت مفرما.

ای خدای من! نادان تر از من به صلاح كار خود كيست؟ و غافل تر از من به نصيب و بهره اش كدام انسان است؟ و چه كسی از اصلاح وجودش، دور افتاده تر از من است، آنگاه كه تمام نعمت هايی كه به من می دهی، در گناهانی كه مرا از آن نهی فرمودی صرف می كنم؟!

و چه كسی بيش از من در غرقاب باطل فرو رفته و سخت تر از من اقدام به زشتی كرده، زمانی كه ميان دعوت تو، و دعوت شيطان می ايستم، ولی از دعوت او پيروی می كنم، با اين كه او را، به صورتی كه بايد می شناسم، و نسبت به وضع او فراموشی ندارم، و من در اين موقعيت، يقين دارم كه نهايت دعوت تو به سوی بهشت، و عاقبت دعوت او به جانب جهنّم است.

پاك و منزّهی تو؛ چه شگفت است كه به زيان خود شهادت می دهم، و امور پنهان خود را شماره می كنم، و شگفت تر از آن بردباريت نسبت به من، و درنگت از مؤاخذه سريع اين بنده گنهكار است. سببش اين نيست كه من در آستان حضرتت انسانی گران قدرم؛ بلكه علّتش، مدارايت با من و تفضّل وجود مقدست بر من است، برای اين كه از نافرمانيت كه موجب خشم توست باز ايستم، و وجودم را از عرصه گاه گناهانی كه فرسوده كننده هويت و شخصيت من است درآوردم؛ به خاطر اين كه گذشتت نسبت به من نزد تو، از مجازات كردن من محبوب تر است، وگرنه ای خدای من، گناهانم فراوان تر و آثارم زشت تر و كردام ناپسندتر و گستاخيم در باطل شديدتر، و بيداريم نزد طاعتت ضعيف تر، و هشياری و مراقبتم در برابر تهديدت، ناچيزتر از آن است كه بتوانم عيوبم را