ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 166

دعای 28 راز و نياز با خداوند متعال

خدايا! بر بريدنم از غير و پيوستنم به تو، خود را خالص و پاك كردم، و با تمام وجودم به حضرتت روی آوردم، و از كسی كه نيازمند عطای توست قطع اميد كردم، و درخواستم را از آن كه از احسان تو بی نياز نيست برگرداندم، و ديدم كه حاجت خواستن نيازمند از نيازمند، محصول سبكی رأی و گمراهی عقل اوست.

ای خدای! من چه بسيار انسان ها ديدم كه با تكيه به غير تو، عزّت خواستند، ولی خوار شدند، و از غير تو درخواست ثروت كردند، اما به تهی دستی نشستند، و آهنگ بلندی كردند، ولی پست شدند؛ پس دور انديشی دورانديش با ديدن امثال اين سبك مغزان، كه بنا گذاشت به غير تو تكيه نكند صحيح است، و عبرت آموزی از اينان، او را موفّق كرد و انتخاب درستش، او را به راه راست رهنمون شد.

پس ای مولای من! تو جايگاه درخواست منی نه غير تو، و تو روا كننده حاجت منی نه غير تو، و تو پيش از هر موجودی كه بخوانندش، مخصوص به خواندن منی، هيچ كس در اميد من با تو شريك نمی شود، و احدی در دعای من با تو، هم پيمان نمی گردد، و ندای من كسی را با تو به يك سلك در نمی آورد.

ای خدای من! من وحدانيّت و يگانگی و قائم بودن به قدرت و بی نيازی، و