ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 285

رسوا مساز، و يادت را از خاطرم به دست فراموشی مسپار، و نيروی ادای شكرت را از من سلب مكن؛ بلكه در حالات فراموشی، هنگام فراموشی های نادانان نسبت به نعمت هايت، مرا ملازم شكر و سپاسگزاريت قرار ده، و به من الهام كن كه به ستايش بر آنچه عطايم كرده ای برخيزم، و نسبت به احسانی كه به من فرموده ای اعتراف كنم. رغبتم را به سويت بالاتر از رغبت راغبان، و سپاسم را نسبت به حضرتت، برتر از سپاس سپاسگزاران قرار ده.

و مرا هنگام نياز به سويت وامگذار، و به خاطر گناهانی كه به پيشگاهت ريخته ام هلاكم مكن، و آن گونه كه با دشمنانت برخورد بد كردی، با من مكن؛ چرا كه من تسليم و سر سپرده توام. می دانم كه تو را بر من از هر جهت حجّت است. تو از همه كس به بخشش سزاوارتری، و به احسان خو كرده تری، و اهل تقوا و آمرزشی.

و به عفو كردن شايسته تر از عذاب كردنی، و به پرده پوشی، از پرده دری نزديك تری. بر اين اساس مرا زنده دار؛ به زندگی پاكيزه ای كه بر آنچه از خير دنيا و آخرت می خواهم بپيوندد، و به آنچه دوست دارم برساند؛ آن گونه كه هيچ عملی كه آن را ناپسند می داری، انجام ندهم و آنچه را نهی كرده ای مرتكب نشوم، و مرا بميران مانند ميراندن كسی كه نورش از پيش رويش، و از جانب راستش حركت می كند.

و مرا پيش رويت ذليل و نزد بندگانت عزيز فرما. هنگامی كه با تو خلوت می كنم، حقير و پستم كن؛ ولی در ميان بندگانت بلند مرتبه ام فرما.

از آن كه از من بی نياز است بی نيازم كن، و بر نداری و تهيدستيم در پيشگاه خود بيفزا، و از سرزنش دشمنان، و نزول بلا و خواری و رنج پناهم ده.

گناهانی را كه از من خبر داری، بر من بپوشان؛ آن گونه كه توانای بر انتقام می پوشاند؛ توانايی كه اگر بردباريش نبود، انتقام می گرفت، و مؤاخذه كننده بر