ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 286

گناه بود، اگر مدارايش نبود.

و زمانی كه در حق قومی، فتنه يا بدی بخواهی، مرا از باب اين كه به تو پناه آورده ام، از آن فتنه و بدی نجات ده، و چون مرا در دنيايت، در موقف رسوايی به پا نداشتی، به همان صورت در جهان آخرت در چنان موقفی به پا مدار.

برای من اوايل نعمت هايت را به اواخر آن، و سودهای ديرينه ات را با تازه های آن توأم ساز.

آن قدر مهلتم مده كه در كنار آن سنگدل شوم، و مرا دچار بلای كوبنده ای مكن كه محض آن آبرويم از بين برود، و بر من داغ پستی و حقارت مزن كه به خاطر آن ارزشم ناچيز شود، و نقصی در من قرار مده، كه به سبب آن قدر و منزلتم مجهول ماند، و آن چنانم مترسان كه به وسيله آن نااميد شوم، و آن گونه بيمم مده كه در برابرش هراسناك گردم.

ترسم را در تهديدت و پرهيزم را از اتمام حجّت و هشدارت، و بيمم را هنگام تلاوت آياتت قرار ده.

شبم را به بيدار كردنم برای بندگيت، تنهاييم را برای شب زنده داری به خاطر حضرتت، و مجرّد بودنم را برای انس گرفتن به وجود مقدّست، و فرود آوردن حاجاتم به درگاهت، و روبه رو شدنم را با ذات مباركت برای آزاد شدنم از آتش، و پناه دادنم را از عذابت كه اهل جهنّم در آنند، آبادی زندگيم قرار ده.

و مرا تا زمان مرگم در سركشيم سرگردان و در گرداب نادانيم بی خبر وامگذار، و بر اثر خلاف كاری ها، مايه پند برای كسی كه پند پذيرد، و عبرت برای كسی كه عبرت گيرد، و سبب فتنه و آزمايش برای كسی كه نظر كند قرار مده.

و با من در زمره كسانی كه با آنان مكر می كنی، مكر مكن، و در ايمان و عمل ديگری را به جای من انتخاب مكن، و نامم را از دفتر سعادتمندان تغيير مده، و