ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 263

كوچك يا بزرگ، يا معصيتی كه در آن مرتكب شديم، يا خطايی كه در آن كسب كرديم، از روی عمد، يا فراموشی، كه در آن به خود ستم روا داشتيم، يا به آن پرده حرمت ديگری را دريديم، پس بر محمد و آلش درود فرست، و ما را به پرده پوشيت بپوشان، و به گذشتت از ما بگذر، و ما را به خاطر گناهی كه كرديم، در برابر ديده شماتت كنندگان قرار مده، و زبان طعنه زنندگان را به روی ما باز مكن، و ما از باب رأفت و لطفت كه پايان نمی پذيرد، و بر پايه احسانت كه كاستی ندارد، به اعمالی بدار كه باعث ريزش گناهان، و كفارّه اموری شود كه در اين ماه، از ما ناپسند شمردی.

خدايا! بر محمد و آلش درود فرست، و مصيبت از دست رفتن رمضانمان را جبران كن و روز عيد و فطرمان را بر ما مبارك فرما، و آن را از بهترين روزهايی كه بر ما گذشته قرار ده، جلب كننده ترين روز نسبت به عفو، و محو كننده ترين زمان برای گناه، و معاصی پنهان و آشكارمان را بيامرز.

خدايا! با گذشتن اين ماه از خطاهای ما بگذر، و با خارج شدنش، ما را از گناهانمان خارج كن، و ما را از خوشبخت ترين اهل اين ماه به آن و پرنصيب ترين آنان در آن، و بهره مندترين ايشان از آن قرار ده.

خدايا! كسی كه اين ماه را آن طور كه می بايست رعايت كرد، و احترامش را به نحوی كه شايسته بود حفظ نمود، و حدودش را به صورتی كه سزاوار بود به پای داشت، و از گناهانش به طور كامل پرهيز كرد يا به وسيله عمل خالصی به تو تقرّب جست، عملی كه موجب خشنوديت، و معطوف كردن رحمتت بر اوست، پس مانند آنچه به او بخشيدی، بر ما هم از توانگريت ببخش، و چندين برابر آن را از احسانت به ما عطا كن. مسلماً احسانت كاستی نمی پذيرد، و خزاينت نقصان پيدا نمی كند؛ بلكه افزون می شود، و همانا معادن احسانت از بين نمی رود، و قطعاً عطای تو عطايی است گوارا.