ترجمه قرآن كريم، ص: 541
43
نه خنك است و نه آرام بخش،
اينان پيش از اين از نازپروردگان خود كامه و سركش بودند،
و همواره بر گناهان بزرگ پافشاری داشتند،
و پيوسته می گفتند: آيا هنگامی كه مرديم و خاك و استخوان شديم، آيا به راستی برانگيخته می شويم؟!
و آيا پدران گذشته ما نيز برانگيخته می شوند؟!
بگو: بی ترديد همه پيشينيان وهمه پسينيان،
كه همه را برای وعده گاه روزی معين جمع خواهند كرد.
آن گاه شما ای گمراهان انكار كننده!
قطعاً از درختی كه از زقّوم [و دارای مايعی جوشان و بسيار بدمزه و بدبوست ] خواهيد خورد؛
و شكم ها را از آن پر خواهيد كرد،
و روی آن از آب جوشان خواهيد نوشيد،
مانند نوشيدن شترانی كه به شدت تشنه اند؛
اين است پذيرايی از آنان در روز جزا.
ما شما را آفريديم، پس چرا [آفرينش دوباره خود را پس از مرگ ] باور نمی كنيد؟
آيا از [حالات و دگرگونی های ] نطفه ای كه در رحم می ريزيد آگاه هستيد؟
آيا شما آن را [تا انسانی معتدل و آراسته شود] می آفرينيد يا ما آفريننده ايم؟
ماييم كه مرگ را ميان شما مقدّر كرديم، و هيچ چيز ما را [در جاری كردن مرگ بر شما] مغلوب نمی كند.
[آری، مرگ را مقدّر كرديم ] تا امثال شما را جايگزين شما كنيم و شما را به صورتی كه نمی دانيد آفرينشی تازه و جديد بخشيم،
و به راستی پيدايش نخستين را [كه جهان فعلی است ] شناختيد، پس چرا متذكّر [پديد شدن جهان ديگر] نمی شويد؟!
مرا خبر دهيد آنچه را می كاريد،
آيا شما آن را می رويانيد، يا ما می رويانيم؟
به يقين اگر بخواهيم، آن را ريز ريز كرده و خاشاك می كنيم كه متأسف و شگفت زده می شويد،
[و می گوييد:] مسلماً ما خسارت زده ايم،
بلكه ناكام و محروميم
به من خبر دهيد آبی كه می نوشيد،
آيا شما آن را از ابر