ترجمه قرآن كريم، ص: 542
باران زا فرود آورده ايد يا ما فرود آورنده ايم؟ 69
اگر بخواهيم آن را تلخ می گردانيم، پس چرا سپاس گزاری نمی كنيد؟
به من خبر دهيد آتشی كه می افروزيد،
آيا شما درختش را به وجود آورده ايد يا ما به وجود آوردنده ايم؟
ما آن را وسيله تذكر و مايه استفاده برای صحرانشينان و بيابانگردان قرار داده ايم.
پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوی.
به جايگاه ستارگان سوگند می خورم،
كه اگر بدانيد بی ترديد اين سوگندی بس بزرگ است.
يقيناً اين قرآن، قرآنی است ارجمند و باارزش؛
[كه ] در كتابی مصون از هر گونه تحريف و تغيير [به نام لوح محفوظ جای دارد.]
جز پاك شدگانِ [از هر نوع آلودگی ] به [حقايق و اسرار و لطايف ] آن دسترسی ندارند.
نازل شده از سوی پروردگار جهانيان است.
آيا شما نسبت به اين گفتار سهل انگاری می كنيد [و آن را قابل اعتنا نمی دانيد؟!]
و فقط نصيب خود را اين قرار می دهيد كه آن را انكار كنيد؟!
پس چرا هنگامی كه روح به گلوگاه می رسد،
و شما در آن وقت نظاره گر هستيد [در حالی كه هيچ كاری از شما ساخته نيست!]
و ما به او از شما نزديك تريم ولی نمی بينيد.
[آری ] پس چرا اگر شما را پاداش نمی دهند [چون به گمان شما قيامتی در كار نيست و شما را قدرتی مهم تر و فراتر است؟]
آن [روح به گلوگاه رسيده ] را [به بدن محتضر] برنمی گردانيد، اگر [در ادعای خود] راستگوييد؟ أ
پس اگر [جان به گلو رسيده ] از مقربان باشد،
[در] راحت و آسايش و بهشت پرنعمت [خواهد بود.]
و اگر از سعادتمندان باشد،
[به او گفته می شود:] از سوی سعادتمندان بر تو سلام باد.
و اما اگر از انكار كنندگان [حقايق و] گمراه باشد،
پذيرايی از او با آب جوشان،
و وارد شدن به دوزخ است.
[آنچه درباره اين سه طايفه بيان شد،] بی ترديد اين است همان حقّ يقينی.
پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوی.