ترجمه قرآن كريم، ص: 65
هرگز به شما جز آزاری اندك نمی رسانند، و اگر با شما بجنگند [شكست می خورند و] به شما پشت كرده [فرار می كنند] آن گاه [از جانب ديگران ] ياری نمی شوند.
هر زمان و هر كجا يافت شوند، [داغِ ] خواری و ذلت بر آنان زده شده، مگر [آنكه ] به ريسمانی از جانب خدا [كه ايمان به قرآن و نبوّت پيامبر است ] و يا ريسمانی از سوی مردمِ [مؤمن كه پذيرش ذمه و شرايط آن است، چنگ زنند] و به سبب خشم خدا دچار سقوط معنوی شدند و [داغِ ] بينوايی و بدبختی بر آنان زده شد. اين بدان سبب است كه آنان همواره به آيات خدا كفر می ورزيدند و پيامبران را ظالمانه می كشتند، و اين [كفرورزی و كشتن پيامبران ] به سبب اين است كه [خدا را] نافرمانی نمودند و همواره [از حدود الهی ] تجاوز می كردند.
[همه اهل كتاب ] يكسان نيستند، از اهل كتاب گروهی درستكار [و رعايت كننده حقّ خدا و مردم ] هستند، آيات خدا را در ساعاتی از شب می خوانند و [به پيشگاه حق از روی تواضع و فروتنی ] سجده می كنند.
[در سايه قرآن و نبوّت پيامبر] به خدا و روز قيامت ايمان می آورند و به كار شايسته فرمان می دهند، و از كار ناپسند بازمی دارند و در كارهای خير می شتابند؛ و اينان از شايستگانند.
و هر كار خيری انجام دهند، هرگز درباره آن مورد ناسپاسی قرار نخواهند گرفت؛ و خدا به تقواپيشگان داناست.
قطعاً كسانی كه كافر شدند، هرگز اموال و اولادشان چيزی از [عذاب ] خدا را از آنان دفع نخواهد كرد؛ و آنان اهل آتشند و در آن جاودانه اند.
داستان آنچه [كافران ] در اين زندگی دنيا انفاق می كنند، مانند بادی آميخته با سرمايی سخت است كه [به عنوان مجازات ] به كشتزار قومی كه بر خود ستم كرده اند برسد و آن را نابود كند؛ و خدا به آنان ستم نكرده است، ولی آنان به خويشتن