ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1018

عرش بزرگ، خدايا به تو پناه می آورم از درجات بدبختی، و از شماتت دشمنان، و به تو پناه می آورم از تنگدستی، و سنگينی نياز، و به تو پناه می آورم از بد ديدن در خاندان و دارايی و فرزندانم و ده مرتبه بر محمّد و آل محمّد صلوات فرست. پنجم: از حضرت صادق عليه السّلام نقل شده: چون نماز مغرب و صبح بجا آوردی، هفتم مرتبه بگو:

«بسم اللّه الرّحمن الرّحيم لا حول و لا قوّة الّا باللّه» حقيقتا هركس اين ذكر را بگويد، جذام و پيسی و ديوانگی و هفتاد نوع از انواع بلاها به او نرسد. چون داخل صبح و شام شدی دو مرتبه بگو:

ستايش برای پروردگار بامداد، ستايش برای شكافنده صبح، ستايش خدای را كه شب را به قدرتش برد، و روز را به رحمتش آورد، و ما در سلامت كامليم و آية الكرسی، و آخر سوره حشر، و ده آيه از سوره صافات را می خوانی: و منزّه است پروردگارت، پروردگار عزّت، از آنچه وصف می كنند، و سلام بر فرستادگان، و ستايش خدای را پروردگار جهانيان، پس منزّه است خدا هنگامی كه شام می كنيد و صبح می نماييد، و برای او ستايش در آسمانها و زمين و شب و هنگامی كه ظهر می نماييد. زنده را از مرده بيرون می آورد، و مرده را از زنده بيرون می آورد، و زمين را پس از مرگش زنده می كند، و اينچنين زنده از قبرها درآورده می شويد، بسيار منزّه و مقدّس است پروردگار فرشتگان و روح، پيش گرفته رحمتت بر غضبت، معبودی جز تو نيست، منزّهی تو، من به خود ستم كردم، مرا بيامرز، و به من رحم كن، و توبه ام را بپذير، به راستی توبه پذير و مهربانی. ششم: از امام صادق عليه السّلام اين دعا برای صبح روايت شده: خدايا ستايش توراست، ستايشت می كنم، و از تو كمك می خواهم، و تو پروردگار منی، و من بنده توام، صبح