ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1024

دنيا و عذاب آخرت به تو پناه می آورم خدا آنچه از امر دنيا و آخرت او را اندوهگين می سازد كفايت می فرمايد.

چهارم: از حضرت امام صادق عليه السّلام نقل شده است كه وقتی كه از منزل خود بيرون می روی بگو:

به نام خدا، توكّل كردم بر خدا، جنبش و نيرويی نيست مگر به خدا، خدايا، خير آنچه به خاطرش از خانه بيرون شدم از تو می خواهم، و از شرّ آنچه به خاطرش بيرون آمدم به تو پناه می آورم، خدايا از فضلت بر من وسعت بخش، و نعمتت را بر من كامل كن، و مرا در طاعتت به كار گير، و اشتياقم را در آنچه نزد توست قرار ده، و مرا بر آيينت و آيين رسولت بميران پنجم: از امام رضا عليه السّلام نقل شده است كه پدرم زمانی كه از منزل خارج می شد، اين كلمات را می گفت: به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانی اش هميشگی است، خارج شدم به قوت و ينروی خدا، نه به قدرت و نيروی خويش، بلكه به قدرت و نيروی تو، ای پروردگارم روزی ات را خواستارم، آن را در عين عافيت به من عنايت كن ششم: از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده است كه هركه از منزلش بيرون می رود، ده مرتبه سوره قل هو اللّه احد بخواند، پيوسته در حفظ خدای عزّ و جل باشد، و تا به منزلش بازگردد، خدا از او محافظت نمايد. هفتم: از امام هفتم عليه السّلام روايت شده است كه هرگاه خواستب به سفر روی، بر در خانه ات بايست، و سوره های حمد و قل هو اللّه احد و قل اعو بربن النّاس و قل اعوذ بربّ الفلق را از پيش رو، و از طرف راست و چپ بخوان، آنگاه بگو: خدايا مرا و آنچه با من است حفظ كن، و مرا و آنچه با من است به سلامت دار، و مرا و آنچه با من است به نيكی برسان

هشتم: و نيز از آن حضرت روايت شده است كه هرگاه در سفر يا حضر [حضر يعنی ماندن در وطن، در مقابل سفر] از منزلت بيرون رفتی بگو: