در حديثى از حضرت باقر عليه السلام آمده : اِنَّ تارِكَ الْفَريضَةِ كافِرٌ : به حق كه ترك كننده نماز واجب كافر است . شخصى از حضرت صادق عليه السلام پرسيد : چرا زناكار را با آن گناه بزرگ كافر نمى گويند ، ولى تارك الصلاة را كافر مى گويند ؟ دليل بر اين مسئله چيست ؟
حضرت فرمود : زناكار و هر كس مشابه با اوست ، عملش را به خاطر شهوت و فشار و غلبه هوا انجام مى دهد ، ولى كسى كه ترك نماز مى كند به خاطر سبك گرفتن اين امر عظيم الهى آن را ترك مى كند ؛ زناكار در بستر يك زن به خاطر لذت شركت مى كند ، ولى بى نماز ترك نمازش براى لذت بردن نيست ، چون ترك عمل لذت ندارد ، بلكه به خاطر استخفاف به نماز است ، وقتى لذت نبود ، پس سبك انگاشتن است و وقتى سبك گرفتن عمل باعث ترك شد ، اين حالت سبك گرفتن كفر است
منبع : برگرفته از کتاب داستانهای عبرت آموز استاد حسین انصاریان