احمد بن محمّد بن عقيل‏

با آن كه نسب شناسان براى محمد بن عقيل فرزندى به نام احمد ذكر نكرده اند، «1» مامقانى وى را از فرزندان او قلمداد كرده و مادرش را امِ ولد «2» دانسته است. «3»
احمد در روز عاشورا با خواندن رجز زير به دشمن حمله برد:
          الْيومُ اتْلُو حَسَبى وَ دينى             بِصارمٍ تَحْمِلُه يَمينى
             احْمى به عَنْ سَيّدى وَدينى             ابْنِ علىِ الطاهرِ الامينِ «4»
 «امروز، نژاد و كيش خود را با شمشير دستم معرفى كرده و با آن از دين و سرورم، پسر علىِ پاك و امين دفاع مى كنم.»
وى در اين نبرد دليرانه پيكار كرد. گروهى از دشمن را مجروح ساخت و شمارى را به خاك افكند. سرانجام، اسبش پى شد و در محاصره اى سنگين به شهادت رسيد. «5»