راه ديگر كه خدمت به عباد خداست، باز دريچه ديگرى از تجارت است كه بالاترين آن، هدايت گمراه است؛ قرار دادن خانواده و مردم در حصار حفاظت از آتش فرداست. قيمت اين خدمت به خلق، براى كسى معلوم نيست، چون شما به آيات قرآن كه مراجعه كنيد، مى بينيد كتاب خدا، از قول تمام انبيا نقل مى كند كه به دستور پروردگار به امت خود فرمودند: «وَ مَآ أَسَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ» ما در مقابل اين كار، خدمت و زحمتى كه براى
هدايت شما كشيديم، هيچ مزدى نمى خواهيم، چرا؟ چون همه افراد تا قيامت جمع شوند، بخواهند مزد ما را بدهند، نمى توانند: «إِنْ أَجْرِىَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ» آن كسى كه مى تواند در برابر اين خدمت ما پاداش بدهد، خداست و پاداش ما بر عهده اوست. خداى متعال نيز آنچه را كه بر عهده گرفته است و در كتاب هاى آسمانى خود وعده داده است كه بر عهده من است، ندار و فقير نيست كه از زير بار عهده اش در برود. تخلف در وعده نيز ندارد.
خدا در قرآن مى فرمايد: راستگوتر از خدا و صادقانه تر از قول او در اين عالم چه قولى است؟ «وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا» ما در خيلى از آيات مى بينيم كه پروردگار عالم، خيلى از برنامه ها را بر عهده خودش گرفت و انسان ها، انبيا و ملائكه اش واگذار نكرده است: «وَ مَا مِن دَآبَّةٍ فِى الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا»
هيچ جنبده اى نيست، مگر اين كه روزى او بر عهده من است. روزى همه را قرار داده است. اما دزد، رشوه گير، غاصب يا دولت هاى ستمگر مى برند، اين بازى ها بر روى زمين است، به عالم معنا مربوط نيست. چون درباره عالم معنا مى فرمايد: «وَ فِى السَّمَآءِ رِزْقُكُمْ وَ مَا تُوعَدُونَ»
مقدار روزى و هر چه كه به شما وعده داده ام، در لوح محفوظ و علم من ثبت است. البته در بُعد معنوى نيز همين طور است. «على الله رِزْقُها» در بعد معنوى نيز هست. خدا اين را نشان داده است. دانشمندان ظالم و بى دين نيز مى گويند: كره زمين گنجايش پذيرش پنجاه برابر انسان هاى فعلى را دارد كه همگى داراى زندگى نسبتاً مرفهى باشند. چرا عده اى گرسنه ماندند؟ چون ستمگران آنها را گرسنه نگهداشته اند. نه اين كه انبار روزى پروردگار كم بياورد، چون خدا به اندازه توليد روزى مى كند. روزى پنجاه برابر جمعيت فعلى قابل گرفتن از زمين و آسمان است. اين ظلم و ستم ها و اين موانع، به خاطر اهل زمين است، كارى به وجود مقدس خدا ندارد. ما موجود تازه اى در زمين هستيم، خيلى قديمى نيستيم، خيلى از موجودات قديمى هستند، نوشتند مورچه ها بيش از بيست ميليون سال است كه در زمين دارند زندگى مى كنند و نسل آنان نيز نابود نشده است، چون نسل به نسل، روزى خود را خوردند، زندگى كردند و بعد به نسل بعدى تحويل داده اند.
منبع : پایگاه عرفان