منزل دوم دنياست . وقتى مى خواهد وارد دنيا شود ، ديگر به ابزار زندگى رحم نيازمند نيست ، لذا مى بينيد كه با به دنيا آمدن ، جفت از او جدا مى شود و به جاى آن ، سينه مادر و مواد غذايى پاك عالم ، عهده دار زندگى طفل مى شود تا كم كم آمادگى پيدا كند كه از سينه مادر نيز جدا شود و به سينه طبيعت وصل شود . در اين منزل دوم كه كراراً در آيات قرآن مجيد به عنوان دنيا از آن سخن به ميان آمده است .
سلسله اى از امور حيات او ، به دست حضرت حق است كه از اين امور به امور تكوينى تعبير مى كنند ؛ يعنى امورى كه انسان در آن دخالت ندارد : مانند گردش خون ، ضربان قلب ، هضم شدن غذا ، تقسيم غذا به بدن ، مزيّن شدن به شكل هاى گوناگون در دوران طفوليت ، نوجوانى ، جوانى و پيرى و گذر عمر .
همه اين ها امور تكوينى است . سلسله امورى از جانب خدا طرح داده مى شوند ، اما مجرى آن خود انسان است كه اگر آن طرح هاى خدا را اجرا كند ، انسان صالح ، شايسته ، پاك و بامنفعت مى شود و اين اجراى طرح هاى پروردگار به آبادى و كمال منزل سوم وچهارمش كمك مى كند .
منبع : پایگاه عرفان
