.jpg)
.jpg)
.jpg)
ارادت اهل بيت عليهم السلام به پيامبر صلى الله عليه و آله
على و زهرا عليهماالسلام چه چيزى درك كرده بودند كه عاشق فانى شده بودند؟ امام صادق عليه السلام بعد از پيغمبر صلى الله عليه و آله چرا هر سحر ماه رمضان مى نشست و گريه مى كرد و مى گفت:
«اللهم انّا اليك نشكو فقد نبينا»[14]
پيغمبر صلى الله عليه و آله مگر كه بود؟ اين چه معلمى است؟ آيا ما شاگردان او هستيم؟ آيا او را شناخته ايم و مى دانيم چه منبعى در اختيار ما است؟
كتابى در خبر از آمدن انقلاب اسلامى و امام زمان عليه السلام
يك پيرمرد كاهن، سيصد سال قبل در فرانسه نوشته است كه: سيصد سال ديگر از پاريس يك روحانى اسلامى به ايران مى رود و تمام مملكت ايران را از شرّ اجانب و بيگانه و فساد نجات مى دهد. اين جمله اش مهم است: يك روحانى عمامه به سر از پاريس مى رود و ايران را نجات مى دهد.
بعد از اين كه اين روحانى عمامه به سر رفت، مدتى بعد يك عمامه به سر ديگر از مسجد الحرام و از كنار خانه كعبه به جامعه اسلامى مى آيد.
او كه بيايد، چراغ مسيحيت را در تمام كره زمين خاموش مى كند و ديگر دينى به نام مسيحى و غيرمسيحى نخواهد ماند، فساد تمام مى شود، اما نور حق خاموش نمى شود. برد با گنهكاران و بى حجاب ها و بدحجاب ها نيست، بلكه برد در اين دنيا، الان و آينده و قبل با وجود مقدس «محمد بن عبدالله صلى الله عليه و آله» است.
توصيف پيامبر صلى الله عليه و آله از زبان خدا
اين معلم چكار كرده است كه خدا در شأن او اين آيات را نازل كرده:
« يَـأَيُّهَا النَّبِىُّ إِنَّـآ أَرْسَلْنَـكَ شَـهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذِيرًا * وَ دَاعِيًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِه وَ سِرَاجًا مُّنِيرًا »[15]
« عَسَى أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا »[16]
« وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى »[17]
در تمام قرآن بگرديد، عاشقانه ترين و زيباترين و شيرين ترين قسم عاشق و معشوق به همديگر هست. كسانى كه عاشق همديگر مى شوند، يك چيزى كه پيش مى آيد، مى خواهد قسم بخورد، مى گويد: به جان تو، كه طرف باور كند.
در تمام قرآن مجيد «قسم به جان تو» يك دفعه داريم. اينجا ديگر نقطه اوج صميمى بودن دو تا رفيق است، يعنى اگر قسم بالاتر از اين بود، برايت مى خوردم؛
« لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِى سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ »[18]
حبيب من! به جان خودت قسم! ضمير كاف، خطاب است، نه به جان انسان ديگر، به جان خودت! اين قدر پيغمبر صلى الله عليه و آله براى خدا ارزش دارد. اين شهادت ها براى قبل از آمدن پيامبر بود.
آنهايى هم كه زمان پيغمبر صلى الله عليه و آله بودند، ديدند كه از ولادت تا هنگام مرگ، پس از شصت و سه سال، آنها هم برايشان « وَشَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ » حاصل شد. ما الان كه در زمان پيغمبر صلى الله عليه و آله نيستيم و حضرت را نديده ايم، از طريق قرآن و روايات، ما هم « شَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ » و براى اروپايى ها و آمريكايى ها اين آيه مسلم است كه « شَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ ».
توصيف پيامبر صلى الله عليه و آله از زبان بيگانگان
حالا يك مقدار از حرفهاى اروپايى ها و آمريكايى ها در مورد حقانيت پيامبر صلى الله عليه و آله را برايتان بگويم.
اين گفته از «لامارتين»[19] است. «لامارتين» يك ارمنى فرانسوى است. مى گويد: رسول اسلام صلى الله عليه و آله شخصيتى است مافوق بشر و مادون خدا. ببينيد اين حرف از خورشيد روشن تر است. با اين كه او مريد عيسى عليه السلام است، اما مى گويد: بين رسول اسلام صلى الله عليه و آله و خدا هيچ فاصله اى نيست، و هيچ بشرى هم با او برابرى نمى كند، پس او بدون شك فرستاده خداوند است.
«هنرى ماسه» مى گويد: من يك خانم دانشمند باسواد و استادى را ملاقات كردم، به او گفتم: شما اسم پيغمبر صلى الله عليه و آله اسلام را شنيده ايد؟ آن خانم گفت: بله. گفتم: نظر شما راجع به رسول اسلام صلى الله عليه و آلهچيست؟ گفت: محمد صلى الله عليه و آله بزرگ و پيشواى حكومت اسلامى بوده، و همواره مراقب آسايش و آزادى ملت خود بود. كسانى كه مرتكب جنايت مى شدند مجازات مى كرد. اين پيغمبر صلى الله عليه و آله دعوت به پرستش خداى يگانه مى نمود، و دين يگانگى خدا را ترويج مى كرد، و در دعوت به اين دين، لطف طبع و مهربانى را حتى با دشمنان خود مراعات مى كرد، و در اين شخصيت دو صفت از بهترين و عالى ترين صفات بشرى وجود داشت، و آن دو عبارت است از: عدل و رحمت.
اين يعنى همان:
« وَشَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ »
اوصاف پيامبر صلى الله عليه و آله رد كننده كلام مخالفين
«يوحنا واكن برت» مى گويد: هر قدر شخص به حقايق معتبر تاريخى و مصادر موثق و صحيحى كه راجع به شمايل و حالات پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله بحث مى كند مراجعه نمايد، بدگويان اين پيغمبر صلى الله عليه و آله مانند «ماركس»[20] و «بريدر» و سايرين در نظرش پست تر مى شوند.
مى گويد: وقتى آدم اوصاف اين پيغمبر صلى الله عليه و آله را مى بيند، و به نوشته هايى مثل نوشته هاى «ماركس» مراجعه مى كند، كه گفته: «دين افيون ملت ها است» مى فهمد كه «ماركس» چقدر آدم پستى بوده است. اگر اين شخص آدم بود و انصاف و جوانمردى و مروت داشت، با مطالعه درباره پيغمبر صلى الله عليه و آله اين طور دروغ نمى گفت.
چقدر بشر بدبخت است كه اين دروغگو را در چين و شوروى و چكسلواكى و ويتنام و... به عنوان معلم خودش انتخاب كرده است؟
تطابق عمل و گفتار پيامبر صلى الله عليه و آله
«گوستاو لوبون»[21] فرانسوى مى گويد: اگر ارزش مردان را از روى اعمال آنها بسنجيم، بايد اعتراف كنيم كه محمد صلى الله عليه و آله از بزرگترين مردانى است كه تاريخ او را شناخته است.
يكى از دانشمندان بزرگ انگليس، بنام «مستر بوستورت اسميت» مى گويد: اگر ما بتوانيم موقعيت و حالت و دوره اى را كه محمد صلى الله عليه و آله در آن زندگى كرده و احترام بى اندازه اى كه پيروانش به او مى كردند را درك كنيم و با پاپ ها و كشيش هاى قرون وسطى مقايسه نماييم، بر ما واضح و آشكار خواهد شد كه بزرگترين معجزه محمد صلى الله عليه و آله اين بود كه آن چه گفته، بدان عمل نموده است.
منظور اين است كه پيغمبر صلى الله عليه و آله خودش مجسمه فرامين قرآن بود، و پيروانش افعال او را كه مطابق با اقوالش بود، ديده اند و ياران او ابدا معجزه اى را كه از او صادر نشده باشد به او نسبت نداده و منكر معجزات صادره از او نشده اند. پس چه گواهى بر راستى او بهتر از اين مى توان آورد؟
« وَشَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ »
شخصيت پيامبر صلى الله عليه و آله مطابق با قرآن
قرآن معجزه بزرگى است، على الخصوص كه پيامبر صلى الله عليه و آله در تمام مدت نبوت خود، از ادعايى كه داشت منحرف نشد، و با آن همه طوفان حوادث، در عقيده و گفته اش تغييرى حاصل نگرديد، و آنچه در اول امر مى گفت، تا آخر عمر هم همان را گفت.
او در ابتداى امر به نام پيغمبر قيام كرد، تا آخر هم همين امر را تأييد مى كرد. من معتقدم كه فلسفه عمومى جهان - فلسفه عمومى جهان بودايى، هندى، چينى، ماركس، انگل، دوركيم، فرويديسم و عيسويت حقيقى ـ بالاخره روزى به صدق دعوت اين شخص اعتراف خواهد نمود. مى گويد: آينده دنيا در دست پيغمبر صلى الله عليه و آله است.
اخلاق پيامبر صلى الله عليه و آله گواه بر حقانيت او
باز يك استاد مهم دانشگاه اروپا مى گويد: در اخلاق نيك و راستى گفتار و امانت و بخشش و نيكى منظر و فروتنى ممتاز بود و به همين جهت در نزد مردم مكه ملقب به امين شده بود.
لبهاى اهل انصاف درباره او بسته نخواهد شد:
« وَشَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ »
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
پی نوشت ها:
[14] ـ تهذيب الأحكام: 3/110؛ مصباح المتهجد: 581، دعاء كل ليلة من شهر رمضان؛ «اللَّهُمَّ إِنَّا
نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ إِمَامِنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ شِدَّةَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعِنَّا عَلَى ذَلِكَ بِفَتْحٍ مِنْكَ تُعَجِّلُهُ وَ بِضُرٍّ تَكْشِفُهُ وَ نَصْرٍ تُعِزُّهُ وَ سُلْطَانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَ رَحْمَةٍ مِنْكَ تُجَلِّلُنَاهَا وَ عَافِيَةٍ مِنْكَ تُلْبِسُنَاهَا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمين.»
[15] ـ احزاب 33 : 45 ـ 46؛ «اى پيامبر ! به راستى ما تو را شاهد [ بر امت ] و مژده رسان
و بيم دهنده فرستاديم . * و تو را دعوت كننده به سوى خدا به فرمان او و چراغى فروزان [ براى هدايت جهانيان ] قرار داديم.»
[16] ـ اسراء 17 : 79؛ «اميد است پروردگارت تو را [ به سبب اين عبادت ويژه ] به جايگاهى
ستوده برانگيزد .»
[17] ـ ضحى 93 : 5؛ «و به زودى پروردگارت بخششى به تو خواهد كرد تا خشنود شوى .»
[18] ـ حجر 15 : 72؛ «[ اى پيامبر ! ] به جان تو سوگند ، آنان در مستى خود فرو رفته و سرگردانبودند .»
[19] ـ شاعر بزرگ فرانسوى 1790 ـ 1869 م شاعرى حساس و باريك بين بود. معروفترين آثارش: «تخيلات شاعرانه» كه در 26 سالگى آن را سرود. لامارتين در 44 سالگى نماينده مجلس شد و از افكار آزاديخواهانه دفاع كرد، وى در سال 1848 م عضو حكومت موقت و وزير امور خارجه گرديد، اما در انتخابات رياست جمهورى در برابر ناپلئون سوم شكست خورد. «فرهنگ معين: 6/1788»
[20] ـ فيلسوف و اقتصاد دان آلمانى و بنيانگذار مكتب ماركسيسم و سوسياليسم و كمونيسم علمى؛ وى فرزند مردى يهودى بود و پس از پايان تحصيل در دانشگاه شهر «بن» نخست به روزنامه نگارى پرداخت، سپس به مطالعه فلسفه و اقتصاد سرگرم شد و افكار و عقايد تازه خود را انتشار داد. «فرهنگ معين: 6/1870»
[21] ـ جامعه شناس و مورخ فرانسوى 1841 ـ 1931 م وى در رشته هاى پزشكى، جامعه شناسى و روانشناسى مطالعات و تحقيقات زيادى دارد و معتقد است كه حكمت امروزه زاده علم و دست پرورده تجارب طبيعى و رياضى است. لوبون براى اثبات نظريه خود داير بر اينكه روح انسان هم دواست و هم درد، سفرهايى در خاور هند كرد. آثار وى در تاريخ و جامعه شناسى مهمتر از آثار پزشكى و روانشناسى است. مهمترين كتابهايش عبارتند از: انسان و جوامع، تمدن تازيان، قوانين روانشناسى تكامل، روانشناسى سوسياليسم. «فرهنگ معين: 6/1834»
منبع : پایگاه عرفان
