سپس خداوند پنج خصوصیت برای بندگان بیان میکند و می فرماید: من بندگان را خوب میشناسم، یکی ازکارهای بندگان من این است،«وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ » اگر انسان قبل از اذان صبح بیدار شود، یک مرتبه بگوید: پروردگارا آمرزش خود را نصیب من کن. این نشانه بندگان خوب است، یعنی بندگان خوب قبل از اذان چند دقیقه زودتر بیدار میشوند و درخواست آمرزش میکنند. استغفار برای دل شب است.
سوم : قرآن کریم درباره ده شب درسال تعبیر به لیال عشر میکند. درتفاسیر آمده است: این ده شب از شب اول ذی الحجه تا شب عید قربان است که خدا به این ده شب قسم خورده است. یا ده شب درسوره فجر، ده شب عاشوراست که خدا به آن سوگند یاد کرده است.
چهارم : پروردگار درباره شب معراج می فرماید:«سُبْحانَ الَّذي أَسْرى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذي بارَكْنا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آياتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ » من پیامبر را در شب به معراج بردم، یعنی ظرف معراج روز نبوده است.
نکتهای دراینجا بسیار ظریف است این که کمال مقام موسی و زمینه نزول تورات نیز درچهل شب بود. خداوند می فرماید:« وَ واعَدْنا مُوسى ثَلاثينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ »، من با موسی قرار گذاشتم که درکوه طور با من خلوت کند. اما پیامبر اسلام را به معراج نزد خود بردم.
منبع : پایگاه عرفان