شب انديشه‌ام روز از حسين است
ني‌ام را دم به دم سوز از حسين است
از آن ظلمت ستيزم همچون خورشيد
که روحم غيرت آموز از حسين است

خونی که ز پیشانی او جاری شد     سرسبزترین بهار بیداری شد
آن سر که به روی نیزه ها گشت بلند     آیینه روشن فداکاری شد