ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 125
عزّتت پناهم ده.
خدايا! بر محمد و آلش درود فرست، و آبرويم را به توانگری حفظ كن، و قدر و منزلتم را به تنگدستی پست مفرما كه از روزی خوارانت روزی بخواهم، از بَدان و اشرار آفريده هايت عطايی بطلبم، تا به سپاسگزاری كسی كه عطايم می كند گرفتار شوم، و به سرزنش كسی كه از عطا كردن به من باز می ايستد دچار گردم، و حال آن كه تو متولّی عطا و منعمی، نه ديگران.
خدايا! بر محمد و آلش درود فرست، و صحت و سلامتی كه در عبادت مصرف شود، آسايش و فراغتی كه در فضای زهد به كارم آيد، و دانش و معرفتی كه در عمل به كار گرفته شود، و پارسايی و تقوايی كه از افراط و تفريط دور باشد، روزی من فرما.
خدايا! مدت عمرم را به عفو و بخششت پايان ده، و آرزويم را در اميد به رحمتت تحقّق ده، و راههايم را برای رسيدن به خشنوديت هموار ساز، و در تمام احوال، كردارم را نيكو گردان.
خدايا! بر محمد و آلش درود فرست، و مرا در اوقات بی خبری برای يادت بيداری ده، و در روزگار مهلت برای فرمانبرداريت به كار گير، و برايم راه آسانی به سوی محبّتت باز و هموار كن و به سبب آن، خير دنيا و آخرت را برايم كامل ساز.
خدايا! بر محمد و آلش درود فرست؛ مانند برترين درودی كه پيش از او بر يكی از بندگانت فرستادی، و پس از او بر يكی از آفريده هايت می فرستی، و ما را در دنيا و آخرت خوبی عطا كن، و مرا به رحمتت از شكنجه آتش حفظ فرما.