وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الاِعْتِذَارِ مِنْ تَبِعَاتِ الْعِبَادِ وَ مِنَ التَّقْصِيرِ فِي حُقُوقِهِمْ وَ فِي فَكَاكِ رَقَبَتِهِ مِنَ النَّارِ
نيايش سي و هشتم
دعاي آن حضرت است در پوزش خواستن از تقصير در اداي حقوق مردم.
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ ، وَ مِنْ مَعْرُوفٍ أُسْدِيَ إِلَيَّ فَلَمْ أَشْكُرْهُ ، وَ مِنْ مُسِيءٍ اعْتَذَرَ إِلَيَّ فَلَمْ أَعْذِرْهُ ، وَ مِنْ ذِي فَاقَةٍ سَأَلَنِي فَلَمْ أُوثِرْهُ ، وَ مِنْ حَقِّ ذِي حَقٍّ لَزِمَنِي لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ أُوَفِّرْهُ ، وَ مِنْ عَيْبِ مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لِي فَلَمْ أَسْتُرْهُ ، وَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ عَرَضَ لِي فَلَمْ أَهْجُرْهُ .
(1) بار خدايا، از درگاه تو پوزش مىطلبم: اگر در محضر من بر ستمديدهاى ستمى رفته و من به يارى او برنخاسته باشم، اگر كسى در حق من نيكيى كرده و من سپاسش نگفته باشم، اگر خطاكارى از من عذرى خواسته و من عذرش نپذيرفته باشم، اگر بينوايى از من چيزى طلبيده و من بر او ايثار نكرده باشم، اگر مومنى را بر من حقى بوده و من به تمامى ادايش نكرده باشم، اگر بر عيب مومنى آگاه شدهام و آن را نپوشيده باشم، اگر با گناهى روياروى شدهام و از آن دورى نگزيده باشم.
﴿2﴾
أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ يَا إِلَهِي مِنْهُنَّ وَ مِنْ نَظَائِرِهِنَّ اعْتِذَارَ نَدَامَةٍ يَكُونُ وَاعِظاً لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنْ أَشْبَاهِهِنَّ .
(2) اى خداى من، از اين خطاها و همانند اين خطاها همراه با پشيمانى، از تو عذر مىخواهم. تا چون بار ديگر چنان خطاهايى پيش آيد، مرا واعظى باشد.
﴿3﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ نَدَامَتِي عَلَى مَا وَقَعْتُ فِيهِ مِنَ الزَّلَّاتِ ، وَ عَزْمِي عَلَى تَرْكِ مَا يَعْرِضُ لِي مِنَ السَّيِّئَاتِ ، تَوْبَةً تُوجِبُ لِي مَحَبَّتَكَ ، يَا مُحِبَّ التَّوَّابِينَ .
(3) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و پشيمانى مرا در آن لغزشها كه مرتكب شدهام و عزم مرا بر ترك گناهانى كه بر من روى مىآورند توبهى من قرار ده، توبهاى كه دوستى تو را سبب شود. اى خدايى كه توبهكنندگان را دوست مىدارى.