دعای 38 ( دعا در پوزش از کوتاهی در حقوق بندگان و طلب آزادی از آتش ) ترجمه جواد قيومی اصفهانی

(1) بار خدايا! به درگاهت عذر مى‌خواهم از ستم كشيده‌اى كه در برابر من به او ستم رسيده و من او را يارى نكرده‌ام، و از احسان و نيكى كه به من شده و سپاسش را به جاى نياورده‌ام، و از بدكردارى كه از من عذر خواسته و من عذرش را نپذيرفته‌ام، و از نيازمندى كه از من درخواست كرده و من او را نبخشيده و بر خود برترى نداده‌ام، و از حق صاحب حق مومنى كه بر من لازم است و آن را نداده‌ام، و از عيب و نقص مومنى كه برايم آشكار گشته و آن را نپوشانده‌ام، و از هر گناهى كه برايم پيش آمده و از آن دورى نكرده‌ام.

(2) بار خدايا! از آنها و مانند آنها از تو عذر مى‌خواهم، عذرخواهى از روى پشيمانى كه براى مانند آنها كه مرا پيش آيد واعظ و پنددهنده باشد،

(3) پس بر محمد و خاندانش درود فرست و پشيمانيم را از لغزشهائى كه به آن گرفتار شدم و قصدم را بر به جا نياوردن گناهانى كه به من روى مى‌آورد توبه‌اى قرار ده كه برايم موجب دوستى تو شود، اى دوستدار توبه‌كنندگان.