وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الاِعْتِذَارِ مِنْ تَبِعَاتِ الْعِبَادِ وَ مِنَ التَّقْصِيرِ فِي حُقُوقِهِمْ وَ فِي فَكَاكِ رَقَبَتِهِ مِنَ النَّارِ
از دعاهاى آن حضرت است در عذرخواهى از مظالم بندگان و كوتاهى كردن در اداى حقوق آنان و در طلب آزادى خود از آتش دوزخ
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ ، وَ مِنْ مَعْرُوفٍ أُسْدِيَ إِلَيَّ فَلَمْ أَشْكُرْهُ ، وَ مِنْ مُسِيءٍ اعْتَذَرَ إِلَيَّ فَلَمْ أَعْذِرْهُ ، وَ مِنْ ذِي فَاقَةٍ سَأَلَنِي فَلَمْ أُوثِرْهُ ، وَ مِنْ حَقِّ ذِي حَقٍّ لَزِمَنِي لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ أُوَفِّرْهُ ، وَ مِنْ عَيْبِ مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لِي فَلَمْ أَسْتُرْهُ ، وَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ عَرَضَ لِي فَلَمْ أَهْجُرْهُ .
(1) خدايا، به درگاهت عذر مىآورم از ستمديدهاى كه در حضور من به او ستم شد و ياريش نكردم، و از كار نيكى كه در حق من انجام شد و سپاس نگزاشتم، و از بدى كنندهاى كه از من عذر خواست و عذرش نپذيرفتم، و از نيازمندى كه از من در خواست نمود و او را بر خود مقدم نداشتم، و از حق حقدار مؤمنى كه كاملا ادا نكردم، و از عيب مؤمنى كه برايم آشكار شد و آن را نپوشاندم، و از هر گناهى كه برايم پيش آمد و از آن دورى نگزيدم.
﴿2﴾
أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ يَا إِلَهِي مِنْهُنَّ وَ مِنْ نَظَائِرِهِنَّ اعْتِذَارَ نَدَامَةٍ يَكُونُ وَاعِظاً لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنْ أَشْبَاهِهِنَّ .
(2) اى خداى من، از همه آنها و نظاير آنها به درگاهت عذر مىآورم عذرى از روى پشيمانى، كه برايم در امثال اين امور كه در آينده پيش رو دارم پندآموز باشد.
﴿3﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ نَدَامَتِي عَلَى مَا وَقَعْتُ فِيهِ مِنَ الزَّلَّاتِ ، وَ عَزْمِي عَلَى تَرْكِ مَا يَعْرِضُ لِي مِنَ السَّيِّئَاتِ ، تَوْبَةً تُوجِبُ لِي مَحَبَّتَكَ ، يَا مُحِبَّ التَّوَّابِينَ .
(3) پس بر محمد و آل او درود فرست، و پشيمانيم را بر لغزشهايى كه به آنها در افتادم، و عزمم را بر ترك گناهانى كه در آينده برايم پيش مىآيد توبهاى قرار ده كه دوستى تو را نسبت به من لازم سازد، اى دوستدار توبه كاران.