وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الاِعْتِذَارِ مِنْ تَبِعَاتِ الْعِبَادِ وَ مِنَ التَّقْصِيرِ فِي حُقُوقِهِمْ وَ فِي فَكَاكِ رَقَبَتِهِ مِنَ النَّارِ
دعاى آن حضرت كه درود بر او باد- در عذرخواهى مظالم بندگان و از كوتاهى در گزاردن حق آنان و درخواست رهايى خود از دوزخ
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ ، وَ مِنْ مَعْرُوفٍ أُسْدِيَ إِلَيَّ فَلَمْ أَشْكُرْهُ ، وَ مِنْ مُسِيءٍ اعْتَذَرَ إِلَيَّ فَلَمْ أَعْذِرْهُ ، وَ مِنْ ذِي فَاقَةٍ سَأَلَنِي فَلَمْ أُوثِرْهُ ، وَ مِنْ حَقِّ ذِي حَقٍّ لَزِمَنِي لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ أُوَفِّرْهُ ، وَ مِنْ عَيْبِ مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لِي فَلَمْ أَسْتُرْهُ ، وَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ عَرَضَ لِي فَلَمْ أَهْجُرْهُ .
(1) بار خداوندا، من در پيشگاه تو عذرخواهى مىكنم اگر در حضور من بر كسى ستم شده و من او را يارى نكردهام و اگر نيكى و احسانى دربارهى من شده و شكر و سپاسش را انجام نداده باشم و اگر كسى با من بد كرده، ولى عذرخواهى كرده و من عذرش را نپذيرفته باشم و اگر فقير و تنگدستى از من درخواستى نموده، من او را بر خود مقدم نداشته باشم و اگر حق مؤمن صاحب حقى كه بر ذمهام بوده و آن را نپرداخته باشم و نيز از تو معذرت مىطلبم در مورد عيب مؤمنى كه بر من آشكار شده، ولى آن را نپوشانيدهام و از هر گناهى كه با آن روبهرو شدهام، و آن را ترك نكرده باشم.
﴿2﴾
أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ يَا إِلَهِي مِنْهُنَّ وَ مِنْ نَظَائِرِهِنَّ اعْتِذَارَ نَدَامَةٍ يَكُونُ وَاعِظاً لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنْ أَشْبَاهِهِنَّ .
(2) اى خداى من، از همهى آنچه گفتم و نظاير آنها از پيشگاه تو معذرت مىطلبم؛ عذر ندامتى كه مرا در برابر پيشامدهايى نظير آنها در آينده، واعظ و پند دهنده باشد.
﴿3﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ نَدَامَتِي عَلَى مَا وَقَعْتُ فِيهِ مِنَ الزَّلَّاتِ ، وَ عَزْمِي عَلَى تَرْكِ مَا يَعْرِضُ لِي مِنَ السَّيِّئَاتِ ، تَوْبَةً تُوجِبُ لِي مَحَبَّتَكَ ، يَا مُحِبَّ التَّوَّابِينَ .
(3) خدايا، پس بر محمد و آلش درود فرست و ندامت و پشيمانى مرا از لغزشهايى كه بدان دچار شدهام و عزم و تصميم مرا بر ترك گناهانى كه برايم پيش مىآيد، توبهى من قرار ده؛ توبهاى كه موجب جلب محبت تو گردد، اى دوستدار توبه كنندگان.