فارسی
سه شنبه 04 دى 1403 - الثلاثاء 21 جمادى الثاني 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

دعای 38 ( دعا در پوزش از کوتاهی در حقوق بندگان و طلب آزادی از آتش ) ترجمه محمد علی مجاهدی


مطلب قبلی دعای 37
دعای 39 مطلب بعدی


نحوه نمایش

دانلود
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الاِعْتِذَارِ مِنْ تَبِعَاتِ الْعِبَادِ وَ مِنَ التَّقْصِيرِ فِي حُقُوقِهِمْ وَ فِي فَكَاكِ رَقَبَتِهِ مِنَ النَّارِ
در عذر تقصير از دادخواهى‌هاى مردم (به خاطر ستمى كه بر آنان رفته) و كوتاهى در اداى حقوق آنان، و درخواست رهايى از آتش دوزخ‌
﴿1 اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ ، وَ مِنْ مَعْرُوفٍ أُسْدِيَ إِلَيَّ فَلَمْ أَشْكُرْهُ ، وَ مِنْ مُسِي‌ءٍ اعْتَذَرَ إِلَيَّ فَلَمْ أَعْذِرْهُ ، وَ مِنْ ذِي فَاقَةٍ سَأَلَنِي فَلَمْ أُوثِرْهُ ، وَ مِنْ حَقِّ ذِي حَقٍّ لَزِمَنِي لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ أُوَفِّرْهُ ، وَ مِنْ عَيْبِ مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لِي فَلَمْ أَسْتُرْهُ ، وَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ عَرَضَ لِي فَلَمْ أَهْجُرْهُ .
(1) بارالها! اگر در حضور من به ستمديده‌اى ستم كرده‌اند و من به يارى او برنخاسته‌ام، واگر كسى در حق من نيكى و احسان كرده و من شكرانه‌ى آن را به جاى نياورده‌ام، و اگر گناهكارى از من پوزش طلبيده و من از خطاى او در نگذشته‌ام و اگر بينوايى از من درخواست كمك كرده و من بر آوردن نياز او را بر نياز خويش ترجيح داده‌ام، و اگر مؤمنى بر عهده‌ى من حقى داشته و من حقى او را به تمامى ادا نكرده‌ام، و اگر عيب مرد با ايمانى براى من فاش شده و من عيبت او را نپوشانده‌ام، و اگر گناه و خطايى از من سرزده و من به ترك آن نكوشيده‌ام، (من از تمامى اين كوتاهى‌هاى كه بر شمردم) از درگاه تو پوزش مى‌طلبم.
﴿2 أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ يَا إِلَهِي مِنْهُنَّ وَ مِنْ نَظَائِرِهِنَّ اعْتِذَارَ نَدَامَةٍ يَكُونُ وَاعِظاً لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنْ أَشْبَاهِهِنَّ .
(2) اى خداى من! به خاطر اين گناهان و خطاهايى از اين گونه از تو پوزش مى‌طلبم، پوزشى كه از روى پشيمانى است و براى من- در مورد گناهانى از اين دست كه پيش خواهد آمد- عبرت‌انگيز و پندآموز خواهد بود.
﴿3 فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ نَدَامَتِي عَلَى مَا وَقَعْتُ فِيهِ مِنَ الزَّلَّاتِ ، وَ عَزْمِي عَلَى تَرْكِ مَا يَعْرِضُ لِي مِنَ السَّيِّئَاتِ ، تَوْبَةً تُوجِبُ لِي مَحَبَّتَكَ ، يَا مُحِبَّ التَّوَّابِينَ .
(3) پس بر محمد و آل او درود فرست و پشيمانى مرا از خطاها و لغزشهايى كه داشته‌ام، و اراده‌ى مرا در دورى از گناهانى كه فرا روى من قرار دارند، به منزله‌ى توبه‌ى (مقبولى) به شمار آور كه موجبات محبت تو را (بيش از پيش) نسبت به من فراهم آورد، اى خدايى كه توبه‌كنندگان را دوست مى‌دارى.

برچسب:

دعای سی و هشت صحیفه سجادیه

-

دعای سی و هشتم صحیفه سجادیه

-

دعای 38 صحیفه سجادیه

-

دعای ۳۸ صحیفه سجادیه

-

سی و هشتمین دعای صحیفه سجادیه

-

شرح صحیفه سجادیه

-

ترجمه صحیفه سجادیه

-

انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^