در پايان روايت حضرت على عليه السلام مى فرمايد: «طُوبى لَهُمْ»: خوش به حال چنين ديندارانى، «و حُسْنُ مَآبٍ»: و عاقبت چنين ديندارانى چه نيكو است.
أُوْلئِكَ عَلَى هُدىً مِن رَبِّهِمْ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ : اين دينداران از سوى پروردگارشان بر هدايتى قرار دارند، و رستگارنند، أُولئِكَ الَّذينَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِكَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبَابِ.: اين دينداران كسانى اند كه خدا هدايتشان كرده، و آنان همان خردمندانند.
نور بصر اى پسر هوشيار جان پدر پند مرا گوش دار
در همه احوال خدا را شناس مرحمت از حق ز تو شكر و سپاس
صدق و سعادت ثمر دين بود هر كه خوش اخلاق خوش آيين بود
دين نگذارد كه خيانت كنى ترك درستى و امانت كنى
زشتى اخلاق ز بى دينى است فتن آفاق ز بى دينى است
ما اگر از دين خبرى داشتيم يا كه به آيين نظرى داشتيم
اين همه بدبخت نبوديم و زار اين همه با ننگ نبوديم و عار
منبع : پایگاه عرفان