رسول خدا صلى الله عليه و آله« مصعب بن عمير » را ديدند در حالى كه پوست دباغى نشده
گوسفندى را به كمر بسته مى آيد ، فرمودند : به اين مرد نظر كنيد كه خداوند قلبش را به نور خود منوّر كرده است . من در مكّه ديدم كه در دامن پدر و مادرش از بهترين غذاها و نوشيدنى ها بهره مند بود ؛ اما
عشق خدا و رسول او را به چنين حال انداخت . مصعب جوانى بود كه با تمام وجود عاشق خدا و رسول شده بود ، لحظه اى از عمل به خواسته هاى محبوب آسودگى نداشت ، قبل از پيامبر صلى الله عليه و آله به مدينه آمد و به دستور رسول خدا صلى الله عليه و آله به تبليغ فرهنگ الهى پرداخت ، مدينه را آماده پذيرش اسلام
و پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله كرد . او در راه خدا سخت ترين حوادث را تحمّل كرد ، رنج هر مصيبتى را به خود خريد و عاقبت در جنگ احد در ركاب رسول خدا صلى الله عليه و آله به شرف شهادت نايل
گشت ، اين است مصداق و نمونه فرمايش امام صادق عليه السلامكه فرمود : دَليلُ الحُبّ إيثارُ الْمَحْبُوبِ عَلى ما سِواهُ . عيسى بن مريم به سه نفر گذشت ، لاغر اندام و رنگ پديده ، فرمود : اين چه وضعى است ؟ گفتند : از ترس آتش جهنم ، گفت : بر خدا حق است كه خائف را امان دهد . سپس بر سه نفر ديگر گذشت كه لاغرى و رنگ پريدگى آنان بيش از سه نفر اوّل بود ، پرسيد : شما را چه شده است ؟ گفتند : اشتياق به بهشت ما را به اين وضع كشانده است ، گفت : بر خدا حق است كه آنچه را شما به آن اميد داريد به شما عنايت كند .
سپس به سه نفر ديگر گذشت كه لاغرى و رنگ پريدگى آنان بيش از سه نفر دوم بود ، پرسيد :
شما را چه شده كه به اين گونه تغيير بدن و رنگ مبتلا شده ايد ؟ گفتند : عشق خدا ، گفت : شما بندگان مقرّبيد ، شما بندگان مقرّبيد . هرم بن حيّان مى گفت : مؤمن وقتى خدا را شناخت عاشق او مى شود و چون عاشق شد به سوى او حركت مى كند و هنگامى كه لذّت حركت را يافت به ديده شهوت به دنيا نمى نگرد و به آخرت به چشم رغبت نظر نمى نمايد ، جسدش در دنياست ولى روحش در آخرت است . يحيى بن معاذ مى گفت : مثقال خردلى محبّت پيش خدا محبوبتر است از هفتاد سال عبادت بدون عشق .
منبع : بر گرفته از كتاب عرفان اسلامي استاد حسين انصاريان