مرحوم شیخ صدوق (ره) از رسول خدا صلی الله علیه وآله درباره ماه رمضان نقل میکند :
«رسول خدا صلی الله علیه وآله میفرماید: کسی که یک ماه رمضان را روزه بگیرد، وغریزه جنسی خود را کامل حفظ کند، یعنی دیگر برای یازده ماه دیگر قدرت حفظ چشم خیلی شدید میشود، زبان را هم حفظ کنیم، در این ماه رمضان زبانش را نگاه بدارد، و کسی را از خود به ناحق ناراحت نکند، اینکه میگویم به ناحق نباشد؛ چون گاهی انسان با محبت هم امر به معروف و نهی از منکر میکند طرف او ناراحت میشود و امیر المؤمنین علیه السلام میفرماید: «رنج کشیدن دیگران در راه خدا و امر به معروف و نهی از منکر هیچ گناهی برای شما ندارد.»
آزار دادن به مسلمان حلال نیست مگر اموری که واجب است و طرف ناراحت میشود چرا به من میگویی روزه بگیر نمیخواهم بگیرم.این دلگیری عیبی ندارد. پس اگر انسان چهارتا کار را درماه رمضان انجام بدهد، چگونه انسان را به خدا نزدیک میکند. آنچه گناه بین او و پروردگار درتمام گذشته عمر تاکنون اتفاق افتاده است تمام را در ماه رمضان میآمرزد.
وقتی عبد به رب نزدیک میشود آلودگی های عبد را پاک میکند که او را راه بدهد، پلیدی های عبد را پاک میکند که به ضیافت وارد شود، پروردگار برات آزادی از دوزخ را برای بنده روزه دارش که با این شرائط روزه گرفته را مینویسد، او را تا ابد در بهشت جا میدهد.
چقدر زیباست اگر روز قیامت روزه دار به پروردگار بگوید به اندازه شن های تمام بیابان های عالم من میخواهم از گنهکاران اهل توحید را شفاعت کنم خدا میگوید: شفاعت تو را قبول میکنم، خدا میگوید قبول دارم ،من شفاعت تو را میپذیرم، یعنی بنده من با روزه ماه رمضان اینقدر پیش من آبرو پیدا میکند که به عدد شن های تمام بیابانها میتواند دست گنه کاران اهل توحید را -که کافر و مشرک نبودند- بگیرد و نجاتشان بدهد و با خودش بهشت ببرد.»
منبع : پایگاه عرفان