ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 268

كوچك و هر شريفی در كنار شرفت حقير است.

آنان كه به سوی غير تو كوچ كردند، نااميد شدند، و آنان كه جز تو را خواستند، به خسارت نشستند، و آنان كه به درگاه غير تو فرود آمدند، تباه شدند، و نعمت خواهان جز آنان كه از فضل و احسان تو نعمت خواستند، دچار تهی دستی و قحطی شدند. باب رحمتت به روی علاقه مندان باز، وجود و سخايت برای گدايان رايگان، و فرياد رسيت به فرياد خواهان نزديك است.

آرزومندان از تو نوميد نمی شوند، و درخواست كنندگان از عطايت مأيوس نمی گردند، و آمرزش خواهان به كيفرت، بدبخت نمی شوند.

سفره روزيت برای گنهكاران پهن است، و بردباريت به جانب كسی كه با تو دشمنی ورزيد، روی آورنده است. عادتت احسان به بدكاران، و راه و روشت مهلت به متجاوزان است، تا جايی كه مدارايت، اينان را از بازگشت و توبه به درگاهت فريب داده و غافل ساخته، و مهلت دادنت، ايشان را از خودداری از گناه باز داشته. جز اين نيست كه آنان را فرصت دادی، به خاطر اين كه به فرمانت باز گردند، و محض اطمينان به دوام فرمانرواييت مهلتشان دادی.

پس آن كه اهل سعادت بود، فرجام كارش را به سعادت ختم كردی، و آن كه اهل بدبختی بود، به بدبختی اش و اگذاشتی. همه اينان چه سعادتمندان و چه شقاوتمندان به حكم و حكومت تو باز می گردند، و كارشان منتهی به فرمان تو می شود. طولانی شدن زمان زندگی گنهكاران، قدرت پادشاهيت را سست نمی كند، و شتاب نورزيدن در عقوبت و بازپرسی آنان، برهان و دليلت را باطل نمی سازد. حجّتت استوار و پابرجاست و باطل نگردد، و پادشاهيت ثابت و هميشگی است و از بين نمی رود. پس عذاب دائم بر كسی كه از تو روی تافت، و نوميدی ذلّت بار برای كسی كه از تو نوميد شد، و بدترين تيره بختی برای كسی كه به رحمت و كرم تو مغرور گشت.