دعای 39 ( دعا در طلب عفو و بخشش ) ترجمه حسین عماد زاده اصفهانی

(1) بار خدايا رحمت كن بر محمد و آل محمد (ص). خواهش نفس مرا بشكن و تمايلات دل مرا زايل ساز از حرام و معصيت مرا دور كن و حرص مرا از هر بزه و گناهى منصرف فرما خدايا مرا از اذيت رساندن به مردم دوردار تا به هيچ كس از مومنين آزار نرسانم.

(2) بار پروردگارا هر كه از بندگانت مرا رنجانيده است و برخلاف امر تو حرمت من دريده است مظلمه‌اى به گردن گرفته اگر زنده يا مرده است، خدايا از سر او درگذر و او را بيامرز و ببخش خدايا او را به عمل بدش مگير و پرده از اعمال او برمدار. خدايا آنچه كشيدم از دست آنها بخشيدم و درگذشتم و تبرع نمودم و از پاكترين صدقات و بهترين صلات به سبب رضاى او و گذشت از آنها بخشيدم و خدايا ايشان را به عوض اين صدقات عفو فرما و آنها را قرين مراحم خويش ساز

(3) و عوض عفو و گذشت من بر آنها مرا هم بيامرز و از خطاياى من درگذر و دعاهاى مرا در حق آنها مستجاب فرما تا هر يك از ما به سبب عفو و مغفرت تو نيكبخت و سعادتمند شويم و نجات يابيم هر يك از ما به منت تو رستگار گرديم‌

(4) بار خدايا هر بنده‌اى از بندگان تو كه از آنها به من ستم شده باشد و براى من از آنها بازخواست مى‌كنى يا از من بر كسى ستمى رفته باشد و رنجى به كسى رسيده باشد يا حقى از كسى برده باشم و باز نگردانيده باشم و مظلمه‌ى او باقيمانده باشد. پس خداوندا دورد و رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص) و به پاس خاطر او من از آنها راضى شدم و تو هم از حق ديگران از من راضى شو و همه‌ى ما را بيامرز

(5) خدايا مرا نگاهدار از آنچه كه موجب اجراء حكم تو به عدالت شود زيرا قوت من طاقت عقوبت تو را ندارند و استطاعت خشم و غضب تو را ندارم زيرا اگر تو مكافت كنى بايد مرا به عدل و حق هلاك كنى و اگر پرده پوشى نكنى و به رحمت خود و تفضل خود نيامرزى حال من تباه خواهد شد.

(6) بار خدايا از تو مسئلت دارم كه مرا ببخشى آن بخششى كه از تو چيزى كم نكند درگذرى از من از آن رحمت واسعه‌اى كه دارى و براى تو سنگين نخواهد بود

(7) خدايا درخواست مى‌كنم مرا ببخشى و عقوبت هم نكنى و خطاهاى مرا مكافات نفرمائى. خدايا من براى تو از بد و ضررى اثرى ندارم مرا نيافريدى كه از كردار من نفع و ضرر برى بلكه براى آن خلق كردى تا ثابت كنى قادرى بر اين خلقت و آفرينش و اين صنعت عجيب را حجت قرار دهى بر كمال قدرت خود.

(8) خدايا مى‌خواهم گناهانم را ببخشى كه بارى گران بر پشت خود دارم و يارى فرمايى كه پشت مرا سنگينى گناه شكسته است‌

(9) رحمت بر محمد (ص) و آل او، خدايا بر ظلمى كه بر نفس خود كرده‌ام ببخش و رحمت خود را بر من فرو فرست تا بار گناهان از دوش من برداشته شود. خدايا رحمت بر بدكاران فرو ريخته و بسيارى شامل عفو تو گشته‌اند در حالى كه عفو تو كه شامل حال ستمگران شده است، چگونه از اين بنده دريغ مى‌فرمائى.

(10) خدايا رحمت بفرست بر محمد (ص) و آل او و به پاس آن شخصيت آسمانى مرا پيشرو سالار بخشودگان قرار ده به عفو خود مفتخر ساز آن جا كه خطاكاران به خاك هلاك افتاده‌اند و آنها را به توفيق خود و رحمت و عفو خود از مهلكه نجات داده‌اى مرا نيز از پيشروان آن دسته قرار ده تا از بند سخط و غضب تو رها شده و به فضل تو از بند عدل تو رهائى يابم.

(11) پروردگارا اگر اين طور نكنى به كسى عفو فرموده‌اى كه خود استحقاق عقوبت خود را اعتراف كرده و مى‌داند كه نفس او مستوجب عذاب است‌

(12) و به كسى رحمت مى‌فرستى كه در بارگاه تو ترس او از طمعش افزون است و به كسى تفضل فرموده‌اى كه نوميديش از نجات سختتر است از اميد او نه آن ياس و نااميدى يا طمع به تو از مغرورى به طاعت بلكه از آن جهت دم نوميدى مى‌زند كه طاعت او كم است و خطيئاتش زياد است و بهانه‌هايش ضعيف و گناهان بسيار،

(13) اما تو اى پروردگار سزاوار آنى كه ايمن و فريفته نشوند از مكر تو يا صديقان و مخلصان جرات نمايند و از رحمت تو گناهكاران نااميد نباشند زيرا تو پروردگار عظيمى كه هيچ كس از فضل و كرم تو محروم نمى‌گردد و اگر فضل و كرم تو نباشد هيچ كس نجات نمى‌يابد،

(14) خدايا تو منزهى و مقدسى و نام تو مقدس است و نعمت تو در جميع مخلوقات منتشر است پس حمد و ستايش تو را كه پروردگار عالميان هستى. خدايا نكردم گرت بندگى نياورده‌ام بر درت طاعتى خدايا تو از لطف عذرم پذير به دنيا و عقبا مرا دستگير از مرگ حذر كردن دو روز روا نيست روزى كه قضا باشد روزى كه قضا نيست روزى كه قضا باشد كوشش نكند سود روزى كه قضا نيست در او مرگ روانيست‌