تقاضاى ربيعه از رسول خدا صلى الله عليه و آله‏

راوندى در كتاب با عظمت «الدّعوات» نقل مى كند:

«ربيعة بن كعب از ياران پيغمبر صلى الله عليه و آله مى گويد: يك روز خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله رفتم. حضرت فرمودند: ربيعه! هفت سال است كه دارى به من خدمت مى كنى. در كارها به تو مراجعه مى كنم و تو برايم انجام مى دهى. به خاطر اين زحماتى كه كشيدى و خدمتى كه به من كردى، حاجتى نمى خواهى؟ ديدم پيغمبر صلى الله عليه و آله اين گونه فرمود، گفتم: يا رسول اللّه! به من مهلت مى دهى كه بعد به شما بگويم؟

فرمودند: بله.

ربيعه مى گويد: فرداى آن روز به خدمت پيغمبر صلى الله عليه و آله رفتم، تنها بود. گفتم: آقا! حاجتم را بگويم؟ فرمودند: بگو. گفت: از پروردگار بخواه كه من را با شما شانه به شانه هم وارد بهشت كند.

آفرين به همت بلند. فرمود: كسى يادت داده است؟ گفتم: نه. فرمود: اين حاجت را از كجا آوردى؟ گفت: ديروز كه از اينجا رفتم، فكر كردم از شما يك ثروت فراوان بخواهم كه به خدا بگويى به من بدهد، ديدم ثروت در معرض نابودى است.

چه فايده اى دارد؟ الآن كسانى كه يك ميليارد و دو ميليارد ثروت دارند، استفاده هم نمى كنند، اين اسكناس ها با كاغذ روزنامه هايى كه دور مى اندازيم چه فرقى مى كند؟

گفتم: به شما بگويم كه براى من طول عمر بخواهيد. باز ديدم كه آخرش بايد بميرم، چه فايده اى دارد؟ گفتم: پس به شما بگويم كه از خدا بخواهيد تا در قيامت مرا شانه به شانه شما وارد بهشت كند.

رسول خدا صلى الله عليه و آله سرشان را ساعتى پايين انداختند، بعد سر برداشتند و فرمودند:

اين حاجت تو را از خدا مى خواهم، ولى تو كه هفت سال به من خدمت كردى، يك كمك ديگر هم به من بده! گفتم: چه كار كنم؟ فرمودند: با قدم طاعت و سجده فراوان مرا كمك كن! تا در قيامت بتوانى با من بيايى.

سرمايه هاى خدا داده را كجا بردى؟ پاى چه كسى خرج كردى؟ در چه مسيرى هزينه كردى؟ و از اين همه خرج كردن ها، چه چيزى بدست آورده اى؟ حالا كه مهلت به تو داده اند كه ماه مبارك رمضان را درك كنى و وارد اين فضاى مبارك شوى، بيا با قدم طاعت و عبادت به جانب محبوب حركت كن. هرگز نگو: پير شده ام، دير شده، قبولم نمى كنند.