فارسی
دوشنبه 24 دى 1403 - الاثنين 12 رجب 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

علم به حقايق قرآن

 

اميرالمؤمنين  عليه السلام مى فرمايد: علم به حقايق باطنى قرآن كريم، به وجود مبارك رسول خدا و ائمه  عليهم السلام داده شده است. اگر درك باطن قرآن و حقايق آيات آن، براى همه مردم ممكن بود، خداوند در خود قرآن مردم را مستقيما به قرآن كريم ارجاع مى داد ؛ ولى مى بينيم كه چند بار در قرآن كريم، درباره وظايف الهى پيامبر مى فرمايد:

 « و يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ »

 پيامبر را مبعوث به رسالت كرده ام تا قرآن را كه درياى علم و حكمت من است، به مردم بياموزد. از اين آيه شريفه استفاده مى شود كه هيچ كس به طور مستقل نمى تواند به قرآن مراجعه كند و به لطايف و اشارات و حقايق آن دست يابد. فهم واژه هايى كه در قرآن به كار رفته است، كار مردم نيست و بايد از راسخان علم كه اهل بيت  عليهم السلام هستند كمك بگيرند. قرآن كريم اصرار دارد كه مردم قرآن را از پيامبر فرا بگيرند و پس از پيامبر اكرم  صلى الله عليه و آله نيز از ائمه  عليهم السلام بپرسند چنانكه قرآن مى فرمايد :

 « فَسْـٔلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ »

«ذكر» از اسامى قرآن است.

 « إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ »

 اهل ذكر، اهل بيت  عليهم السلام هستند كه شيعه و سنى روايت كرده اند كه پيامبر، ايشان را عِدل قرآن معرفى فرموده است :

 «إنّي تارِكٌ فِيكُمُ الثَقَلين»

 « ثقلين » يعنى دو ثِقل و دو شى ء گران بها. خود پيامبر و ائمه طاهرين، تجسم عينى قرآن كريم بودند. اميرالمؤمنين  عليه السلام درباره قرآن مى فرمايد:

«فَاستَنْطِقُوهُ» ؛ يعنى شما اگر مى توانيد، قرآن را به حرف درآوريد كه با زبان خودش حقايق آيات را براى شما بيان كند ؛ اما قرآن در دنيا با كسى حرفى نمى زند. قرآنى كه در اين دنيا در اختيار داريم، قرآن صامت است.

«و لن ينطق» ؛ قرآن تا روز قيامت با شما سخن نمى گويد. بايد كسى باشد تا از سوى او حرف بزند و زبان قرآن باشد. خود قرآن مى فرمايد : زبان من، پيامبر و اهل ذكر هستند. حضرت مى فرمايد: قرآن با شما سخن نمى گويد. «و لكِنَّ أُخبركُم عنه» ؛ من از قرآن به شما خبر مى دهم.

 «ألا اِنَّ فيهِ عِلمُ ما يَأتى»

 دانش آن چه تا ابد خواهد آمد، در قرآن كريم است. اگر زبان وحى نبود، هيچ منبعى نمى توانست آينده را پيش بينى كند. دانشمندان ما نمى توانند آينده را پيش بينى كنند. آنان فقط از گذشته، آن هم به طور ناقص خبر مى دهند. اگر زبان انبيا نبود، هيچ آينده نگرى نبود. در سوره بقره، از زبان ابراهيم، از آمدن پيامبر اسلام خبر مى دهد و يا در سوره اعراف مى فرمايد:

 « الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِىَّ الْأُمِّىَّ ... »

 وحى در تورات و انجيل از آمدن پيامبر اسلام خبر داده است. اگر اين زبان ها نبود، هيچ انسانى از آينده خبر نداشت. حدود هزار آيه قرآن كريم از آينده خبر داده است.


منبع : پایگاه عرفان
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

توحید (1) - جلسه دوازدهم – (متن کامل + عناوین)
مومنان واقعی خدا
شهر ری آستان امامزاده ابوالحسن دهه سوم محرم 95 ...
تهران حسینیه حضرت قاسم- جمادی الاول 94 دهه اول ...
شکیبایی در برابر مشکلات - جلسه شانزدهم - (متن کامل ...
تکلیف، رحمت خدا
تهران_ دهه دوم شعبان 1395 - حسینیه دبیرستان ...
ارزش گريه نزد خدا و اوليا
چند روايت عجيب در مورد پدر و مادر
چهره ملكوتى يوسف عليه السلام-جلسه سیزدھم (متن ...

بیشترین بازدید این مجموعه

رسيدن به سهميه حلال، با زحمت‏
متن سخنرانی استاد انصاریان در مورد قرآن
عناصر ظهور و رشد استعدادها
نمونه‏اى از پرهيز خواص از مشتبهات
حكايت سعدى درباره حرص مال دنيا
مفهوم کفات در قرآن
تهران/ حسینیۀ حضرت قاسم/ دهۀ اوّل محرم/ پاییز ...
حرکت همه‌جانبۀ اهل تقوا در خودنگهداری
ضرورت وجود راهنما در مسیر توحید
روزه، خطاب ویژۀ پروردگار به بندگان ویژه

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^