اگر اين عقل، به انبياى خدا پيوند بخورد، چون آن گونه كه موسى بن جعفر عليه السلام مى فرمايد:
«إنَّ لِلّهِ عَلى الناسِ حُجَّتَين : حُجَّةٌ ظاهِرةٌ وحُجَّةٌ باطِنَةٌ ...»
خداوند دو حجّت براى مردم قرار داده است ، حجت ظاهرى و حجت باطنى، اگر حجّت ظاهرى كه انبيا هستند و حجّت باطنى كه عقل انسان است با يكديگر پيوند بخورند انسان همانند يوسف رشد مى كند و در اين مملكت، اين يوسف، بر تخت عزيزى مصر وجود مى نشيند. يعقوب، راحيل و يازده برادر، با همه وجود، به سوى او حركت و تعظيم مى كنند و از انحراف هاى قبلى خود، در برابر اين يوسف، عذرخواهى مى كنند:
« يَـأَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا و أَهْلَنَا الضُّرُّ »
به يوسف درون مى گويند: به ما صدقه بده. صدقه عقل هم ايمان و معرفت و انگيزه مثبت دادن به قلب است. قلب هم اين ها را به صورت اعمال حسنه، به اين يازده برادر مى رساند و همه از سر سفره يوسف تغذيه مى كنند.
منبع : پایگاه عرفان