در فقه ما بابى به نام باب «تجرى» كه مربوط به نيت است وجود دارد، ليوان آبى روى ميز است و يك نفر به نيّت شراب ليوان آب را مى خورد، اما فى الواقع خمر و شراب نبوده، بلكه آب بوده است. آيا كسى كه اين عمل را انجام داده در پيشگاه خدا كيفر دارد؟ براى فقهاى ما براساس آيات و روايات ثابت است كه كيفر دارد و اين كيفر، به خاطر آن نيّت ناپاك و آلوده اش است. عكس آن هم تشنه اى به نيت خوردن آب، شراب مى خورد، وقتى مقدارى از آن را خورد، متوجه مى شود كه شراب است و خوردن آن حرام است، ليوان را كنار مى گذارد و بسيار ناراحت و متأثر مى شود، آيا چنين انسانى با خوردن اين مقدار مشروب كيفر دارد؟
مى فرمايند نه، به خاطر آن نيت، هيچ كيفرى ندارد.
منبع : پایگاه عرفان
