مغز و روح را بگذارید در حال سجده باشد. داشتن اخلاق حسنه که دیشب گفتم شامل صدق، اخلاص، تواضع، خشوع، ایمان، ارتباط با انبیای گرامی خدا و ارتباط با ائمه و اولیاء است، خود سجدة روح است. اعضا و جوارح هم که سجدهشان معلوم است. چشم وقتی به نامحرم نگاه نکند در حال سجده است، زبان هم که خلاف و دروغ و غیبت نگوید، در حال سجده است؛ دست شما نیز که به مردم کمک کند و اسلحه به روی دشمن بکشد و یا نامه محبتآمیز برای هدایت دیگران بنویسد، در حال سجده کردن است؛ قدمتان هم که شما را از منزل تا اینجا میآورد در حال سجده است.
)وَ للهِ يَسْجُدُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ مِنْ دابَّةٍ وَ الْمـَلائِكَةُ وَ هُمْ لا يَسْتَكْبِـرُون (
هیچ موجودی در عالم وجود، از سجده بر خدا تکبر ندارد. من هم اگر جای خرج کردن نعمتهای او را بدانم همین باعث ارزش است و ما را در گروه انبیا قرار میدهد و به سوی اخلاص میکشاند. همین کارهاست که عنایت خدا را جذب میکند و همین واقعیات است که یک مملکت را آباد میسازد.
منبع : پایگاه عرفان