دعای 10 ( دعای پناه بردن به خداوند ) ترجمه محمد مهدی جلالی

(1) اگر بگذرى فضل و احسان تست عقاب ار كنى عدل و پيمان تست

(2) به رحمت ببخشاى بر ما كه ما به خود هر چه كرديم بد ناروا ببخشاى نعمت به ما بى‌حساب سزاوار ما نيست غير عقاب كه ما بر نتابيم داد تو را بسازى مگر خود تو ما را رها

(3) تو را بى‌نيازى بود برترين نياز من اين گونه و اين چنين تمام وجودم به فرمان تست وجودم نه از آن من آن تست نيازم به تو از همه بيشتر به حال من خسته اندر نگر روا ساز از مرحمت حاجتم مفرماى نوميد از رحمتم هر آن كس كه نوميد شد از درى تواند كه جويد در ديگرى ولى درگهت اى خداى مهين بود بهر هر كس در آخرين

(4) بدين گاه اى بهترين تكيه‌گاه كجا آورم جز در تو پناه كه باشيم ما خيل بيچاره‌اى به دنيا در افتاده آواره‌اى

(5) كه گفتى به هنگام بانگ دعا تو سازى دعاى تمامى روا به رنج اوفتاده گرفتار ما به تو بسته اميد بسيار ما به لطف و بزرگريت ماننده‌تر به راه تو از هر چه آينده‌تر بود آن كه چون بانگ بارى رسد از آن سوى اميدوارى رسد پس اينك تو بر حال ما در نگر كه بستيم بر يارى تو نظر چنان كن تو اى داور بى‌نياز كه گردد به ما راه يارى فراز

(6) چو در راه شيطان نهاديم گام ملامت در افزود بر ما تمام چو از راه شيطان بپيچيم سر براى رضاى تو اى دادگر دگر باره سوى تو پا برنهيم درون سر انديشه ديگر نهيم مبادا كه از تو به ما آن رسد كه شيطان پى ما زبان بر نهد.