دعای 10 ( دعای پناه بردن به خداوند ) ترجمه تقدسی نيا

(1) بار خدايا اگر بخواهى ما را ببخشى از فضل و احسان تو است و اگر بخواهى ما را عذاب و كيفر نمايى براساس عدالت و دادگرى تو است.

(2) پس به نعمت خود عفو و بخشش را بر ما آسان گردان، و با گذشت خود ما را از عذابت رهائى بخش، زيرا ما طاقت عدالت تو را نداريم، و بدون عفو و بخشش تو براى هيچ كدام از ما راه نجاتى وجود ندارد.

(3) اى بى‌نياز بى‌نيازان، هم اكنون ما بندگان در پيشگاه تو حاضريم و من نيازمندترين نيازمندان نسبت به توأم، پس با وسعت رحمت خود بى‌نيازى ما را برطرف فرما، و اميد ما را با دريغ نمودن قطع مگردان، كه اگر ما را از رحمت خود نوميد كنى طالب سعادت را به شقاوت افكنده‌اى، و طالب احسان و بخشش تو را نوميد و محروم ساخته‌اى.

(4) پس با اين نوميدى و بدبختى به سوى چه كسى رو آوريم، و از درگاه تو به كجا رويم؟ تو از هر عيب و نقصى پاك و منزهى ما مضطر و بيچارگانى هستيم كه اجابت دعايشان را واجب ساخته‌اى، و ما گناهكاران و رنج ديدگانيم كه وعده رفع گرفتاريمان را به ما داده‌اى.

(5) چون شبيه‌ترين اشياء به اراده و خواست تو و سزاوارترين كارها در عظمت تو رحمت و بخشش بر كسى است كه از تو درخواست رحمت نموده، و فريادرسى كنى از كسى كه به درگاه تو استغاثه آورده است، پس به تضرع و زارى ما در درگاهت رحم كن، و هنگامى كه در برابرت خضوع كرديم ما را بى‌نياز فرما.

(6) بار خدايا، چون كه در معصيت تو از شيطان پيروى كرده‌ايم ما را در درگاهت شماتت كرد، پس بر محمد و آل او درود فرست، و اكنون او را ترك كرده‌ايم و به سوى تو آمده‌ايم مجال شماتت به او مده.